Hoi,

Ik ben 6 jaar geleden gescheiden. Mijn kinderen zijn 17, 15 en 8. Sinds 3 jaar heb ik een nieuwe relatie. We wonen 200 km uit elkaar en in het weekend als de kinderen bij mij zijn, komt hij vaak op zaterdag en gaat dan zondag of maandag weer naar huis. Ik heb een vraag over de rol die mijn nieuwe partner mag spelen naar mijn kinderen toe. Opvoedkundige opmerkingen vallen erg gevoelig. Ik stel eigenlijk altijd voor dat als er iets richting de kinderen ik de persoon ben die dan iets zegt en niet mijn partner. Mijn partner vindt dat hij na 3 jaar ook ergens een plek in het gezin zou willen hebben en ook wel eens zijn mening wil geven. Ik zal een voorbeeld geven: we wilden samen lunchen en mijn oudste dochter wilde alleen op haar kamer lunchen. Mijn partner zei hier iets van en gaf aan dat het toch wel fijn was om samen te lunchen. Mijn oudste reageerde emotioneel, voelde geen ruimte om nee te zeggen en had het gevoel dat hij een “vaderrol” innam. Hoe kan ik hier tegenaan kijken? Mag en kan een nieuwe partner zich tegenover de kinderen hierover uitspreken? Hoe kan een nieuwe partner zich hierin het beste opstellen en zich verhouden tot de kinderen?