| Ik lig momenteel in scheiding en heb 2 zoontjes van 3,5 en 5. De oudste is erg wijs voor zijn leeftijd en stelt mij vaak vragen zoals waarom wij niet meer samen komen, of we niet tegen de rechter kunnen zeggen dat wij gaan nep scheiden etc. Hij bijt heel erg zijn nagels af en heel claimerig naar mij sinds de situatie. Hij is ook echt gek op zijn vader, maar blijkbaar voelt hij toch mijn verdriet, terwijl ik het zo goed mogelijk wil verbloemen. Het doet mij zo zeer dat ze op deze leeftijd al zo bezig moeten zijn met de scheiding van hun ouders. We delen het huis, hij doordeweeks, ik in het weekend. Ik praat nooit slecht over hun vader, maar vind het zo moeilijk omdat ik hun verdriet voel en machteloos ben. Ik zou graag meningen van kinderen willen die ook jong waren toen hun ouders gingen scheiden. |
Lieve Antoinette, Ik kan heel goed begrijpen hoe lastig dit voor je is. Helaas kan niemand voorkomen dat kinderen door de scheiding van hun ouders heenkomen zonder daar last van te hebben. Ik wil je een compliment geven voor het feit dat je er wel heel erg mee bezig bent je kinderen het zo min mogelijk lastig te maken. Ik weet zeker dat dit hen al heel veel helpt. Mijn tip is om dit vooral zo te blijven doen en inderdaad vooral niet slecht praten over hun vader. Mijn moeder begon na de scheiding ‘je vader’ te zeggen in plaats… Lees verder »
Lieve Antoinette, Bedankt voor je bericht. Het is een erg kwetsbare periode en zo kwetsbaar als kinderen zijn, voelen zij de emoties van ouders sterk aan. Als kind voelde ik ook alles mee. Naar mijn mening is het verdriet van ouders niet iets wat verborgen moet worden van de kinderen, omdat zij hierin het recht hebben mee te leven. Op het moment dat ouders gaan doen alsof er niets aan de hand is, wordt bij het kind ook het recht ontnomen om zelf verdrietig te zijn en de situatie te doorleven. Mijn tip is daarom om ook in je emoties… Lees verder »