Ook ik ben gescheiden van mijn man. Hij was een narcist en ik kon er niet verder met hem leven. Mijn zoon ( bijna 18 ) wou bij zijn vader blijven, ik heb daar erg veel verdriet van gehad, want mijn eerste kindje ( meisje ) is vlak na de bevalling gestorven. Maar ik hou zo veel van mijn kind, dus ik had geen zin in touwtrekkerij. Ik ben in Juli weggegaan omdat mijn man me had aangevallen. En vanaf die dag heb ik mijn zoon niet meer gezien of gehoord. Ik heb daar erg veel verdriet van, want ik begrijp het niet. Ik snap dat hij boos op me was omdat ik zijn veilige leventje op zijn kop had gezet door een scheiding te starten, maar hij doet nu net of ik niet meer besta. Ik heb hem vaak laten weten dat ik van zijn vader ga scheiden en niet van hem. Dat ik veel van hem hou, dat ik beretrots op hem ben, en dat ik het verschrikkelijk voor hem vindt dat dit gebeurd. Ik zou graag van jullie willen weten, is het normaal dat hij zo reageert, of zal toch zijn manipulatieve vader een grote rol spelen ?