Ik ben stiefmoeder van B. van nu 15 jaar. Ik ken B vanaf zijn 4de levensjaar aangezien ik toen een relatie met zijn vader kreeg. Inmiddels hebben vader en ik ook samen een zoontje van nu 5 jaar. In het begin kwam B om het weekend bij ons en dat verliep prima(op een paar nare dingen in contact met zijn ex na). Ex had direct na de scheiding een nieuwe relatie waarmee zij na 1 jaar ook samen een kind kreeg. Dat kind is nu 11 jaar. Ex besloot weg te gaan bij haar toenmalige partner toen B 10 jaar was. Aangezien zij weer direct naar een andere man ging, welke ook een kind geeft, hebben wij besloten om B in huis te nemen zodat hij zijn bs af kon ronden. Hij heeft toen 3 jaar fulltime bij ons gewoond en ging om het weekend naar moeder. Vanaf middelbare school is er co-ouderschap. Dat ging redelijk goed totdat B een half jaar geleden zei niet meer bij ons te willen zijn. Zijn moeder heeft hem toen ook niet teruggestuurd maar hem met open armen ontvangen. B zegt het niet fijn te vinden bij ons omdat wij alleen maar ‘zeiken’. Het klopt dat er bij ons bepaalde regels gelden en wij bepaalde waarden en normen hebben die ver uiteen liggen met moeder. Bij moeder krijgt B in zijn ogen veel meer vrijheid maar in onze ogen zorgt zij alleen maar voor hem maar voedt hem niet op en bereidt hem niet voor op de echte wereld. Nu was het contact herstellende maar heeft hij onlangs weer (emotieloos) aangegeven niet meer bij ons te willen zijn. Wat kunnen we doen en moeten we vooral niet doen?