Sinds 2 jaar ben ik gescheiden. Samen met mijn ex hebben we 3 kinderen : 12, 10 en 8 jaar oud.
We zijn met ruzie en narigheid uit elkaar gegaan.
We dachten een goed ouderschapsplan te hebben maar deze werkte toch niet. Hierdoor blijft er strijd. Nu staan we onder toezicht van jeugdzorg. Al 19 maanden. Deze moeten de communicatie tussen vader en mij opgang brengen omdat het de kinderen schaadt.
Inmiddels is het al 9 maanden geleden dat er een gesprek was met hulpverlening, mik en ex samen. Doe ik hard mijn best, maar vader blijft weigeren om deel te nemen.
Met de kinderen, met name de oudste, gaat het steeds slechter. Ze slechts zelfs dat jij 3 weken geleden weg is gelopen naar zijn vader en niets meer met mij te maken wil hebben.
Volgens vader heeft zoon veel lelijks over mij gezegd wat niet klopt. Ook uit gesprekken met de gezinsvoogd (gv) en zoon blijkt dat niet waar te zijn.
Nu is de conclusie dat mijn zoon rust wil en ik hem dat moet gunnen.
Ik gun zoon deze rust van harte maar ik hoor niets over/ van hem. En ik weet dat vader negatief praat over mij (uit verhalen waar de oudste mee thuis kwam en de jongensten nu nog mee thuiskomen).
Ik vrees dus dat mijn zoon mij aan de kant schuift oiv van zijn vader.
Nu komt mijn dillema: mijn kind rust gunnen met het gevaar dat hij oiv vader helemaal niet meer bij mij terug komt of de wet naleven en omgang volgens de afspraken afdwingen?
(Er heeft nog steeds geen gesprek plaats gevonden met mij, gv en zoon wat ik zelf beschouw als meewerken aan ouderverstoting door de gv)