Chantal (41) in Vragen van ouders

Hoe bouw je het weer op?

Ik ben een gescheiden vrouw van 41. Ik heb 2 mooie meiden van 9 en 14. In januari 2014 woonde ik na een relatie van 18 jaar met de meiden op mezelf. Ze hebben dus een scheiding meegemaakt en mijn ex en ik zijn omwille van de kinderen op goede voet. Ik kreeg begin 2015 een relatie met een nieuwe partner. Heel rustig aan opgebouwd en na 2 jaar besloten we om een huis samen te kopen. Deze laatste 3 wk staat mijn leven op zijn kop. Deze vriend ging weg, zweeg dood, had spijt, zweeg weer….kortom ging alle kanten op. Nu hebben we gesproken en willen we er toch echt voor gaan, maar hoe pak ik dit voor mijn kinderen weer op? Ik heb gezegd Voorlopig geen contact met hen. Zij hebben mijn verdriet en ook ruzie gezien en ik wil ze beschermen. Maar hoe bouw je zoiets weer op?
We leven nu even apart van elkaar…. en we gaan beiden therapie volgen…. wellicht ook samen… maar hoe lang trek je voor zoiets uit? Kortom alle adviezen zijn welkom!

Op de hoogte blijven
Laat het mij weten wanneer er
guest

2 Reacties
nieuwste
oudste meest gestemd
Inline Feedbacks
View all comments
Maureen
5 jaren geleden

Beste Chantal, Wat goed dat je het forum hebt gevonden! Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om de band weer op te bouwen, maar het belangrijkste is dat jullie met zijn allen ervoor willen zorgen dat er weer iets moois uitkomt! Therapie voor jullie samen is daarin denk ik een belangrijke stap! Vanuit mijn eigen ervaring weet het dat het als kind heel moeilijk is om te zien dat je ouder of ouders pijn hebben. Voor mij persoonlijk was het heel belangrijk dat ik zag dat mijn moeder gelukkig werd nadat ze met mijn stiefvader samen was. Ik… Lees verder »

simone
simone
5 jaren geleden

Lieve Chantal, Bedankt voor het delen van jouw verhaal hier op het forum. Wat vervelend om te lezen dat jullie na de eerste scheiding weer een scheiding hebben moeten meemaken. Wat wel fijn is om te lezen is dat jij het voor jouw meiden zo goed mogelijk wil doen! Mijn ouders zijn gescheiden toen ik zeven was en eigenlijk is er nooit over gepraat bij ons thuis. Dat vond ik altijd heel erg vervelend. Ik was namelijk een kind waarmee het altijd wel goed ging maar als iemand écht had gevraagd hoe het met mij was dan hadden ze geweten… Lees verder »