Anoniem (54) in Vragen van ouders
Hoe kan ik daar mee omgaan?
Hoi,
de vader van mijn 2 jongste dochters en ik zijn al 8 jaar uit elkaar. Hij is een jaar na de scheiding getrouwd en ik had al vrij snel een relatie met een ander. Onze jongste is al die tijd suggesties blijven doen om ons weer bij elkaar te krijgen. De laatste was of ik misschien poly-amorous wilde worden… Ik heb het altijd afgedaan als een gebbetje, maar de ondertoon lijkt vrij serieus. Ik heb op geen enkele manier daar aanleiding toe gegeven, heb zelf ook niet de minste behoefte om daar gehoor aan te geven. Ik ben 15 jaar diep ongelukkig met hem geweest en heb nu een vriend uit duizenden.Ik vind het heel verdrietig dat ze dat wil. Ik heb wel van meer kinderen gehoord dat ze dat willen (of het nu realistisch is of niet) en ik zou zo graag willen weten hoe ik daar het beste mee om kan gaan. Is het iets waar ze hulp bij nodig heeft? en welke dan?
Beste anoniem, Wat ontzettend goed dat u uw verhaal hier deelt en op deze manier naar een oplossing zoekt voor deze situatie! U geeft aan dat uw jongste dochter nog de hoop heeft dat jullie als ouders weer bij elkaar komen. Wat moeilijk voor jullie allemaal, lijkt me erg lastig als ouder ook. Voor uw dochter is het natuurlijk niet fijn dat ze deze hoop heeft, u geeft zelf ook aan dat u geen behoefte heeft aan een relatie met de vader van uw dochters. Zelf heb ik ook erg lang gedacht dat mijn ouders bij elkaar hoorden, ik snapte… Lees verder »
Lieve Nicole, dank je wel voor je reactie. Toen ik hem las merkte hoe hoog het me allemaal zat. Als je het me eerlijk vraagt, heb ik ook last (gehad) van ‘romantische’ ideeen over mensen, die niet heel erg realistisch waren, ook over mijn ouders. Mensen zijn maar mensen, denk ik nu, geen voorbeeldige vaders, moeders, vriendinnen of (ex) partners etc. Dat inzicht had ik zelf al verworven, maar ik had er nog niet aan gedacht om die toe te passen in haar situatie, Ik ga zeker naar die module kijken. Nogmaals dank!
Lieve Aleid,
Graag gedaan, ik ben blij dat u nu verder kunt!
Wat een prachtig inzicht, ontzettend mooi verwoord! Mensen zijn inderdaad ‘maar’ mensen. Zolang u doet wat u denkt dat het beste is, heb ik er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen.
Veel liefs,
Nicole