Joke (56) in Vragen van ouders
In contact blijven
Hoe blijf ik in contact met mijn jongste zoon van 17 jaar?
Ik ben moeder van 3 zonen nu 23, 21 en 17 jaar oud. 4,5 Jaar geleden zijn wij, in goede verstandhouding, gescheiden.
Tot augustus 2017 woonde mijn jongste zoon ene week bij mij, andere week bij zijn vader. Na de zomervakantie 2017 wilde hij niet meer bij mij wonen. We hebben toen afgesproken dat hij alleen om het weekend zou komen. Ik ben daar erg verdrietig over geweest. Wel mee ingestemd, want ik wil dat hij zich happy voelt.
Om het weekend kwam hij naar mij. Ik probeerde het hem zoveel mogelijk naar de zin te maken. Toch voelde het (voor beiden) geforceerd. Alleen als middelste thuis was (is steeds minder omdat hij op kamers woont), was jongste gezellig.
Begin februari 2019 heeft hij aangegeven helemaal niet meer bij mij te willen wonen. Hij vindt het hier saai. Ik begrijp dat hij het bij zijn vader leuker vindt., omdat daar ook zijn oudste broer woont.
Verder zei hij ook dat ik hem niet interesseer. Hij wil nog wel contact voor gezamenlijke uitjes, maar niet meer om hier te komen eten of slapen. Ook niet af en toe.
Voorstellen om iets met zijn 2-en te doen, naar de film, een keer samen eten of zo, wijst hij af. Eigenlijk wil hij helemaal geen contact met mij. En dat vind ik het allerergste. Ik wil hem de ruimte geven. Maar ook graag weten hoe het met hem gaat, wat hem bezig houdt etc. . Vraag aan jullie; hebben jullie tips hoe ik hiermee het beste kan omgaan? En hoe ik met hem in contact kan blijven?
Lieve Joke, Wat lijkt dat mij lastig als mijn vader het contact met mij zou verbreken. Uiteindelijk blijf jij dan het kind wat hij niet heeft kunnen zien en dat is zijn gemis. Dat maakt het denk ik voor mij extra belangrijk dat u ondanks de afwijzingen blijft proberen het contact met uw zoon op gang te houden. Het is ook heel pijnlijk en moeilijk maar hij doet wat voor hem het beste is in deze situatie. Daarom is dat gesprek aan gaan zo belangrijk. Op die manier kunnen jullie de situatie aanpakken en waar mogelijk veranderen. Op die manier… Lees verder »
Lieve Sabine, Hartelijk dank voor je reactie. Wat jammer dat je vader niet open staat voor je feedback. En er geen begrip is voor jou argumenten en gevoel. Lastig voor jou. Ik herken gedeeltelijk wat je zegt in het contact met mijn eigen vader. Deze deed nl. ook niets met mijn feedback. Enige reactie was dat ik niet zo moeilijk moest doen. Dat ik zeurde. Hij wilde er ook niet over praten. Uiteindelijk heeft hij het contact met mij verbroken. Ik wil dat natuurlijk voorkomen met mijn eigen kinderen. Dat is wel lastig als contact voor mijn zoon niet hoeft.… Lees verder »
Lieve Joke, Wat lastig dat het contact zo stroef verloopt. Dat lijkt mij erg zwaar voor jullie beide. Ik was 18 toen mijn ouders gingen scheiden en ik wilde toen niet meer bij mijn vader wonen (Ik ging binnen 2 maanden sowieso op kamers en heb gekozen om in de weekenden die ik thuis was bij mijn moeder te slapen). Mijn vader interesseerde mij ook niet meer maar ik had ook geen zin in gezamenlijke uitjes. Uit verplichtingsgevoel ben ik wel blijven doorgaan met afspreken met hem. Mijn vader heeft de neiging, hoe trots en blij hij ook met mij… Lees verder »