Hallo, Ik ben nu bijna 2 jaar gescheiden. Mijn ex had al vrij snel een weer een nieuwe relatie, waar hij ook snel onze dochters van nu 9 en 11 bij betrok. Ook zijn nieuwe partner had al een dochter, ook zij is 9. De relatie tussen hen is niet best. Vorig jaar zomer zijn ze voor het eerst samen op vakantie gegaan als samengesteld gezin. De opa en oma van het meisje ( ouders van nieuwe partner ex) gingen ook mee. Ze hebben deze vakantie met hun stiefzusje als erg negatief ervaren. Vooraf hadden ze duidelijke afspraken gemaakt over even alleen zijn, of als ze even met mij wilde skypen. Hier hield ze zich totaal niet aan en er werd ook weinig van gezegd door haar moeder. Nu gaan ze binnenkort een weekndje weg en mijn dochters zien er verschrikkelijk tegenop. Volgens mijn kinderen vraagt ze continu aandacht en als ze haar zin niet krijgt wordt ze boos en krijgt ze uiteindelijk toch altijd weer haar zin. Hun vader brengt weinig tijd met hun alleen door. Zijn vriendin en haar dochter zijn er altijd bij. Ook noemt haar dochter mijn ex regelmatig papa en dat vinden ze niet leuk. Er wordt dan 1 keer wat van gezegd en vervolgens als ze het erna nog twee keer zegt, doen ze er niets meer mee. Heb het er met mijn ex een keer over gehad, over het contact van onze dochters en haar dochter, hij ziet ook wel wat en zei dat hij het met zijn vriendin zou bespreken. Nadat het bleef aanhouden en mij ene dochter zelfs een paar keer huilend uit bed kwam, heb ik zijn vriendin op een hele rustige en normale manier hierover een berichtje gestuurd. ( ze had aangegeven dat als er iets was wat mijn kinderen betreft, ik dit altijd zou kunnen zeggen tegen haar. Vervolgens kreeg ik van mijn ex een berichtje terug dat ik aan het stoken was!! Ik vind het heel lastig , hoe kan ik hier op een juiste manier over communiceren met hem? Ik zie het verdriet bij mijn kinderen. Ze zouden ook het liefste thuis blijven als ze binnenkort dat weekendje weg gaan, omdat ze dan, zoals ze zelf zeggen, het hele weekend met dat vervelende kind opgescheept zitten.