Ik zit al twee jaar verwikkeld in een vechtscheiding. Het is niet dat we steeds ruzie maken omdat we het nergens over eens worden. Want er is niet eens overleg over wat dan ook. Moeder is plots met de kinderen vertrokken en wil niets overleggen. Niet over de kinderen, niet over de spullen en niet over geld. Inmiddels komen de kinderen wel weer om de twee weken een aantal dagen, omdat dit door de rechter was opgelegd. De kinderen wilde namelijk ook graag bij mij zijn.
Maar verder kan ik dus niets regelen. Er kunnen geen afspraken over school, sport en de vakanties gemaakt worden. Alles wat ik aan moeder vraag, blijft onbeantwoord. Soms gaan de kinderen nu voor boodschapper spelen. Iets dat ik niet aanmoedig, maar de kinderen zijn het intussen ook beu, om nooit iets te kunnen plannen. Ik heb dit al meerdere malen aangekaart bij de rechter, en daar worden dan ook steeds plannen gemaakt om met moeder in gesprek te komen. Maar eenmaal buiten de rechtbank, reageert ze nergens op. Ook zijn we al bij verschillende hulpinstanties geweest, maar daar gaat het hetzelfde. Binnen worden afspraken gemaakt, eenmaal buiten gelden ze ineens niet meer. Vaak komt ze ook niet eens opdagen, als we naar een hulpinstantie gaan. Ik ben ten einde raad. Ik heb een huis vol spullen die ik kwijt wil, ze zijn namelijk ook van ex. Financiën worden niet geregeld. Maar boven allles, er worden totaal geen afspraken gemaakt omtrent de kinderen.
Dus, wat kan ik nog doen? Heeft iemand raad, hoe deze lastige vechtscheiding, waar drie kinderen in zijn betrokken, onderhand eens tot een einde komt.