Beste,

Helaas hoor ik ook bij de groep van gescheiden zijn of eigenlijk zit ik er midden in
en heb nog zo veel vragen ik werd hier door verast naar mijn iede hadden wij een leuke relatie zijn 16 jaar bij elkaar en hebben een dochter van 4 en een dochter van drie ze schelen presies 13 maanden het had zo leuk kunnen zijn maar helaas kan diet niet meer zo lang het huis niet verkocht is woon ik met mijn twee dochters
in het gezamelijke huis om de dag legt mijn ex vrouw de kinderen op bed
en kom ik pas rond 20;00 uur thuis wij praten niet met elkaar dit licht aan mij ik kan het niet ik zie de pijn in de ogen van mijn kinderen en voel me hier zo rot om en voel me zelf ook bedrogen en voor gelogen
ook wij moesten een ouderschaps plan maken de kinderen zijn te klein om te overlegen wat goed is en niet goed is sins dit plan klaar is heb ik een knoop in mijn buik om dat ik er niet uit kom waar we nu goed aan doen voor straks de de helft van de week bij mama woonen en de andere helft bij papa? lijkt mij te veel gegooi met kleine kinderen het lijkt mij het beste en hoor graag jullie mening wat jullie daar van vinden om de kinderen op een plek te laaten slaapen en de andere ouder mag ze zoo vaak zien als ze willen maar savond altijd weer naar huis en ze laaten slapen in hun eigen bed in hun eigen kamer met hun eigen spuletjes ik word alleen heel heel verdrietig bij dit iede voor me zelf maar met alles wat we nu doen probeer ik zo veel mogenlijk aan de kinderen te denken en zelf moet ik op letten dat ik niet in stort wat moet ik hier nu mee deze beslisingen zijn de moelijkste die ik ooit in mijn leven heb moeten doen ik wil namenlijk dat de kinderen er zo min mogenlijk van merken maar het is onvermijdelijk hebben kliene kinderen hier net zo veel last mee als grotere kinderen ik probeer er wel is met ze over te praten maar krijg dat gesprek ook niet echt op gang ik hoor graag van jullie wat jullie het beste lijkt voor de kinderen met woonen ik kom er niet uit.