Nancy (45) in Vragen van ouders
Liefde en herinneringen
Mijn dochter is bijna 15. Ik zie haar helaas niet meer. Dit heeft een oorzaak waar ik geen invloed op heb. Haar broertje van bijna 13 komt nog wel bij ons. Ik stuur haar,
zonder druk te leggen, elke maand zakgeld, kaarten en cadeaus. Hier reageert ze niet op. Via haar vader krijg ik nu een bericht van haar dat ze het niet eerlijk vindt dat haar broertje van alles krijgt en met ons op vakantie gaat en zij niets. Ze wil daarom geld om ook iets te doen want ze blijft, zoals zij zegt, helaas nog wel mijn dochter. Hoe maak ik haar duidelijk dat ik altijd van haar hou, het liefst zou willen dat ze de ruimte gaat voelen om ook bij ons te kunnen zijn en dat liefde en herinneringen niet in geld uit te drukken zijn? Nogmaals: ik verwijt haar niets en weet dat ze dit soort eisen stelt uit loyaliteit naar haar vader. Want als ik geld overmaak, is alles dan goed?
Hi Nancy, Wat een lastige en verdrietige situatie. Ik ben op jonge leeftijd zelf gebroken met mijn vader en zijn kant van de familie. Wat voor mij achteraf echt de beste keuze was (en alsnog helemaal geen fijne). En iedere situatie is natuurlijk helemaal anders. Ik lees hierin in ieder geval al heel veel liefde en respect voor jouw dochter en haar keuze, hoe pijnlijk ook. Het is inderdaad zo dat deze liefde en herinneringen niet in geld uit te drukken zijn. Misschien zou je haar jouw kant (jouw open deur en liefde) in een brief kunnen vertellen. Ik weet… Lees verder »
Dankjewel, Carly. Ik ga dit proberen te verwoorden naar haar.
Succes en sterkte Nancy
❤️
Wat fijn dat je ons forum hebt gevonden! Wat een moeilijke en verdrietige situatie zit je in. Ik vind dat je op een liefdevolle en zachte manier met de situatie omgaat. Door zonder druk en vanuit liefde contact met haar te blijven zoeken, houd je de deur open voor wanneer zij er klaar voor is om contact te maken. Uit eigen ervaring weet ik dat het geven van geld vaak niet de oplossing is en dat geld of cadeaus het onderliggende gevoel van bijvoorbeeld verdriet niet wegneemt. Ik heb ervaren dat dit op korte termijn misschien zo lijkt, maar dat… Lees verder »
Hoi Manon, Ik realiseer me goed dat dit de waarheid is voor mijn dochter. Of dat dit is wat ze als waarheid moet of denkt te zien. Er zit geen verwijt naar haar. Ik probeer in mijn kaarten of brieven de druk ook weg te laten en vanuit mijn hart te spreken. Soms zeggen mensen dat ik haar los moet laten. Maar dat is onmogelijk. Ik hou haar vast met mijn hart. Haar broertje, die nog wel bij ons komt, krijgt een andere kijk wat hem in staat stelt een eigen mening te vormen. Die autonomie is belangrijk. Het terug… Lees verder »