Mijn dochter van 7 gaat eens per twee weken naar haar vader. Wij zijn uit elkaar gegaan toen zij nog een baby was en weet niet beter dan dat papa en mama apart wonen en beide een partner hebben. Jarenlang heb ik haar huilend en gillend afgezet bij haar vader, dit was immers wat de rechter van mij vroeg. Momenteel gaat ze redelijk goed naar haar vader en heb ik ook geen signalen dat ze het er niet leuk heeft. Echter wil vader nu de omgang voor een jaar lang vastleggen, dit gaat met name om vakanties en feestdagen want voor de rest hebben we al een prima regeling. Ze gaat nu dus eens per twee weken 2 nachten in de vakantie wil vader graag dat zij vier hele dagen en de daarbij horende drie nachten bij hem is. Ik vind dit wat veel gevraagd, met name omdat zij een hechtingsstoornis heeft en zodra zij terug komt van vader de overgang erg moeilijk is voor haar. Boos , gefrustreerd verdrietig etc. ( Ze krijgt overigens therapie voor de hechtingsstoornis) ik zie het graag zo, wil zij drie nachten blijven op het moment dat zij daar is? Prima. Met alle liefde mag ze bij hem zijn als zij dit zelf aangeeft. Vader vind echter dat zij niks te vertellen heeft en wij dit bepalen, en ja deels ben ik met hem eens dat kinderen niet alles kunnen bepalen maar gezien haar bewezen problemen en haar eigen mening neig ik er ook naar om haar daarin wel een soort van mee te laten beslissen. Is er iemand met ervaring hierin, wat is wijsheid. Negeer je de mening van het kind want de ouders beslissen of zoek je een midden weg ?