Mijn ex de vader van onze 2 zonen zijn sinds 2,5 jaar uit elkaar maar niet op een rustige manier er is veel gebeurt al voor ik de uit eindelijke stap heb gezet.
Omdat er zo veel is gebeurt is het helaas zover gekomen dat onze zonen 13 en 15 geen contact willen met hun vader, ik blijf positief en benoemen dat hij hun vader is en blijft en dat als ze wel op wat voor manier contact willen dit geregeld wordt of dat ze zelf contact op kunnen nemen (maar snap dat de eerste keer misschien moeilijk is dus wil ik ze daar uiteraard bij helpen).
De oudste gaat door een moeilijke tijd is erg opstandig, doet niks voor school, maakt veel ruzie en ik weet een deel is pubertijd maar hij heeft zoveel boosheid en frustratie ik maak me zorgen om hem en zijn gedrag.
Ik heb al uit gesproken dat het misschien goed is als hij eens met iemand gaat praten iemand anders dan zijn moeder (ik dus) iemand bij wie hij alles kan vertellen en helemaal zich zelf kan zijn en dus vertrouwd, maar hij wil niet hij wil eigenlijk niks.
Zijn gedrag en boosheid heeft veel invloed op de thuis situatie ook op zijn broertje en ik ben ondertussen zover dat ik vind dat er iets moet gebeuren.
Ik wil hem niet kwijt (en daar is hij bang voor dat hij weg moet) maar er moet wel iets maar wat?
een kind van 15 is niet te dwingen, en hoe overtuig ik hem dat het belangrijk is om zijn best te doen op school gesprekken met mij maar ook de mentor halen niets uit hij zegt ja en doet vervolgens nee.
Wie kan mij adviseren hoe ik hem kan helpen maar wel het gevoel laat behouden veilig te zijn en zeker niet weg hoeft?