anita (44 jaar) in Vragen van ouders
Mijn volgende stap
Hallo allemaal,
Ik ben zo’n moeder die alles voor de goede lieve vrede doet. Mijn ex verliet mij totaal onverwachts en begon vervolgens alles te doen om mij het leven zuur te maken. Vraag mij niet waar het vandaan kwam…. soms snap je het echt niet. Uiteindelijk heeft hij er alles aangedaan om de kinderen naar hem toe te trekken, en van twee kanten trekken dat werkt niet. Verder vond ik het belangrijk dat ze hun vader leerden kennen.
Uiteindelijk woont mijn dochter, nu 14, vanaf haar 12de bij vader. Haar oudste broer, 15, vanaf zijn 14de, en beiden komen steeds minder thuis. Hun jongste broertje zie ook ook over een tijdje vertrekken. Het mooie bij papa is dat ze daar niet 15 km naar school hoeven fietsen, er een leuke stiefbroer en zus zijn, en ze al weten dat ze papa kwijt kunnen raken. Mama is er altijd wel, mama is ook volgens papa een vervelend mens. Hij is niet zomaar weg gegaan toch?? Zo denkt een kind….
Eigenlijk heb ik altijd alles uit liefde voor de kinderen en zelfs voor hem gedaan, nooit in mijn leven iemand kwaad gedaan. Altijd alleen de kar getrokken, maar zonder klagen. Mijn kinderen hun vader niet willen onthouden….. Maar ik mis zoveel, krijg totaal geen info van hem over hoe het gaat. Heb wel overal hulp gezocht, maar als kinderen naar een vader willen…… moet moeder wel erg slecht zijn wordt volgens mij gedacht. Ik blijf ten alle tijden netjes en respectvol over hun vader. Geef de kinderen zelfs spullen mee als een gezellige zak snoep om met zijn allen te delen, oude voetbal schoenen en kleding voor de andere kinderen, computer, alles wat ze willen. Wat van hier is gun ik ze daar ook, en wat mijn kinderen niet past mag naar de stiefkinderen.
Ik ben zo bang ze echt te verliezen, kan een heel rotboek schrijven over wat hun vader allemaal gedaan heeft, maar dat wil ik niet, ik heb nooit met haat willen leven, dat kost alleen maar energie. Daarbij gun ik hem waarlijk ook een goed leven en besef dat hij anders denkt als ik, maar helaas niet beter weet wat hij zijn kinderen aandoet.
Weet iemand nog een mooie afloop behalve dat ik mijzelf in de spiegel kan aankijken?????
Dag Anita, Bedankt voor je berichtje. Ik zie dat het heel veel impact op je heeft en dat is begrijpelijk. Als je altijd het juiste probeert te doen, maar het dan een hele andere uitwerking op de situatie heeft dan wat je wilt. Ik vind het het heel naar om te horen dat je in zo’n situatie terecht bent gekomen. Wat ik wel bewonderenswaardig vind, is dat je niet ook probeert te trekken aan je kind. Het is goed dat je je bewust bent van het feit dat het schadelijk is als beide ouders trekken aan het kind. Kinderen kunnen… Lees verder »
Beste Anita, Wat een heftig verhaal. Een zeer vervelende situatie voor je, zo lees ik. Wat mij persoonlijk meteen opvalt, is je taalgebruik en je benadering. Je gebruikt alleen maar lieve, aardige woorden, ondanks het feit dat je (zoals je zelf ook aangeeft) al jaren ten onrechte allerlei verwijten krijgt en als een vervelend mens wordt afgebeeld. Dat moet onrechtvaardig voelen. Ik heb zelf ook een lieve moeder die voor iedereen klaar staat, altijd. Ze is zo ontzettend zorgzaam. Ik heb als kind nooit iets gemist. Toen mijn ouders gingen scheiden was ik 18, en wist ik dat mijn vader… Lees verder »