Hallo,

Ik heb een vraag.
Ik ben nu ruim 5 jaar gescheiden. Heb 2 zoons van 10. Ik heb ze voor de scheiding eigenlijk het meest opgevoed. Ik was meer thuis, ging overal met hun heen. Van Sinterklaas intocht tot aan zwemles enz. Feestdagen daar was hun vader ook niet van..
Na de scheiding was er een co ouderschap. Met een verdeling van ongeveer 65/70 procent bij mij en de rest bij vader. Sinds een half jaar heeft vader het contact geminimaliseerd. 1 keer per week bellen en de kinderen mochten op afroep komen.
Nu wilt mijn exman en de gezinsvoogd (want de kinderen staan nu een jaar onder ots) een nieuwe regering. Solo parallel ouderschap. Week bij hem, week bij mij. En wat dat inhoud… Geen contact met de andere ouder. Geen bellen.. Geen contact! Alleen bij uitzondering bv een ziekenhuis bezoek. Dus 2 compleet verschillende werelden en regels en 0,0 contact met de ouder waar je op dat moment niet bent. Alles letterlijk gescheiden

Alles in mij zegt dat ik dit niet wil. Ik heb altijd de kinderen het meest gehad. En mijn boodschap naar hun is.. Jullie papa blijft jullie papa en er mag altijd contact zijn. Wil je naar hem toe, mag dat! Wil je bellen.. Dat mag. Er ismomenteel een opbouwregeling. En ze gaan dus regelmatiger naar hun vader.
Verder wilt mijn exman niks meer. Hij praat slecht over me. Wilt geen gezamenlijke therapie.. Kortom hij wilt en doet niks, en de boodschap naar de kinderen is.. Je moeder is slecht.

Wat vinden jullie, van zo een solo parallel ouderschap?