Hallo. Allereerst een groot compliment voor deze site. Fijn dat vooral kinderen hun verhaal kwijt kunnen. Het maakt een groot verschil dat er lotgenoten zijn die weten wat ze meemaken.
Zelf zit ik met een probleem waar ik niet goed uit kom. Mijn ex, de vader van mijn 14 jarige dochter, is erg vervelend voor haar en mij. Hij zit haar voordurend op de huid met oordelen, bijna alles wat ze is zegt of doet is fout, en dat maakt haar heel erg onzeker. Hij vindt bovenal dat ik aan alles schuld heb en dat ik teveel invloed op onze dochter heb. We zijn drie jaar terug gescheiden en onze dochter woont de meeste tijd bij mij.
Ik heb steeds geprobeerd om met mijn ex te praten, te overleggen wat het beste voor ons, en met name voor ons kind, is. Daar is zelfs een mediator aan te pas gekomen, hoewel het weinig heeft uitgehaald. Hij lijkt 2 gezichten te hebben, het ene moment is hij vriendelijk en sociaal en het volgende moment verbaal agressief en reageert paranoide. Naar onze dochter toe ben ik zo neutraal mogelijk over haar vader en heb lang geprobeerd te bemiddelen tussen die twee. Ik heb haar altijd de keuze gegeven hoe ze met haar vader om wilde gaan en of ze hem wilde blijven zien. Ik ben steeds positief gebleven ondanks alle problemen. Nu is mijn ex te ver gegaan (verbaal zijn dochter onderuit gehaald op een hele gemene manier) en wil zij alleen nog maar schriftelijk contact of heel kort op neutraal gebied. Op de een of andere manier lijkt het niet tot hem door te dringen dat hij zijn dochter op deze manier kwijt raakt. Hij probeert met alle mogelijke middelen alles naar zijn hand te zetten, wat voor ons niet haalbaar is. We beginnen bang te worden omdat wij hem steeds wanhopiger meemaken. We hebben een osp waarin staat dat onze dochter om de 2 weken een weekend naar hem toe moet maar dat wil ze absoluut niet meer. Ik zou zo graag willen dat mijn dochter en haar vader weer leuk contact zouden hebben en samen lol hebben. Hij mag zijn vaderrol wat mij betreft opnemen als hij redelijk zou gaan reageren zonder eisen en voorwaarden. Nu is het alleen maar negatief wat hij doet. Ik voorzie alleen nog maar problemen voor de toekomst. Ik ben erg positief ingesteld en zie vaak uitdagingen in moeilijke situaties, maar ik ben geen heilige, ik raak zelf op deze manier uitgeput. Ik heb het idee dat alle moeite voor niks is geweest en dat mijn mogelijkheden uitgeput zijn. Wie zou ons kunnen helpen