Margot (31 jaar) in Vragen van ouders
Verhuizen
Voor iedereen die mee wilt denken, hier mijn dilemma. De moeder van mijn partners dochter (6jr) is onlangs anderhalf uur rijden van ons vandaan verhuisd, naar een plek waar ik echt niet wil wonen. Ik ben dus een stiefmoeder die heel goed weet dat een kind en ouder niets liever willen dan heel dicht bij elkaar te wonen, maar die er zo verschrikkelijk tegenop ziet om huis en haard te verlaten. Je zult je misschien afvragen waarom we destijds niet naar de rechter zijn gestapt om een verhuizing tegen te gaan. Wel, dat voelde erg onveilig… de sfeer is altijd gespannen geweest, er werd frequent aan de omgangsregeling gemorreld, en de angst bij mijn partner om zijn dochter nog verder te verliezen zat er goed in. De hoop was dat een nieuwe plek en een nieuw huis voor de moeder rust zou brengen. En rust is uiteindelijk voor iedereen goed.
Maar dan toch mijn dilemma. Als ik er over nadenk hoe zwaar het uiteindelijk voor mijn stiefdochter gaat worden om wekelijks of om de week heen en weer te reizen, om spullen te vergeten, om vriendinnetjes te missen, om al die tijd in de auto te zitten, dan springen de tranen in mijn ogen. Ik wil niet die persoon zijn die dat op zijn geweten heeft. Maar tegelijkertijd maakt het hele idee me misselijk om daar te wonen. Ik heb al eens rondgekeken op funda om te zien of er wijken of huizen zijn waar ik wel zou willen wonen. Maar het is een troosteloze plek. Het is ook zo ver van iedereen die ik lief heb. Als kind van gescheiden ouders heb ik me jaren lang thuisloos gevoeld, daardoor ben ik nu zeer honkvast. Mijn partner zou nog in een grot gaan wonen om dicht bij zijn kind te zijn. Logisch. Maar hij vindt het ook belangrijk dat wij samen fijn wonen. We hebben nu een plek op het oog een half uur reizen van het nieuwe huis. Nog steeds niet om de hoek, maar wel stukken dichterbij en een plek waar zowel mijn partner als ik helemaal verliefd op zijn geworden. Ik ben bereid 100 keer op en neer te rijden als het meisje iets vergeet mee te nemen of een feestje heeft van schoolgenootjes. Maar zal het genoeg zijn? Mijn grootste angst is dat ze op een gegeven moment zelf niet meer wilt reizen. En dat is dan deels mijn schuld. Zijn er kinderen van gescheiden ouders die op de basisschool zitten en die het aankunnen om frequent heen en weer te reizen? En zo ja, wat kunnen we doen om het haar zo makkelijk mogelijk te maken? Wat is dan fijn, om de week een heel weekend bij papa? Of juist iedere week een weekenddag? Helaas is de omgangsregeling niet ruimer, dus door de week een dagje erbij gaat niet. Maakt dat nog uit? Is het makkelijker/ fijner om wat langer aaneengesloten bij de andere ouder te zijn? Graag jullie ervaringen!!
Beste allemaal, ik wil toch nog even reageren op alle reacties. Ik krijg een heel onrustig gevoel als het probleem bij de overheid wordt neergelegd. Er is wettelijk al heel veel geregeld en ik vind dat iedere ouder of stiefouder verantwoordelijk is voor zijn eigen gedrag, normen en waarden. Voor mij zou het beter werken als mensen de tijd zouden nemen om elkaar te leren kennen en dan pas kijken of kinderen gewenst zijn. Wij als volwassenen hebben veel begeleiding nodig blijkbaar, als ik het aantal vechtscheidingen zie. Het is voor mij onbegrijpelijk dat er jaren wordt gespaard voor een… Lees verder »
Beste Lara, Dank voor je lieve openhartige reactie en zeer bruikbare tips. Hier heb ik ontzettend veel aan. Stiekeme ijsjes onderweg…. Zo had ik er nog niet tegenaan gekeken… Ik denk dat vooral mijn partner daar wel van op kijkt. Het is ook maar wat we er met zijn allen van maken…. 1 groot drama of 1 groot feest. Er is zoveel te verbeteren alleen al met een andere mindset. Dank ook voor het kijkje in jouw ervaringen. De opmerking over dat je stiefmoeder je weinig ruimte gaf om quality time te hebben met je vader ga ik goed onthouden.… Lees verder »
Ik denk dat mijn reaktie helemaal niet ongepast was. Het zit zo. Klagen als ouder helpt niet, hoe vervelend je het ook hebt of vindt (ik lees uit je verhaal angst en overbezorgdheid). Ikzelf heb altijd het belang van mijn kind voorop gesteld en reisde daarvoor behoorlijk heen en weer (vrijdag heen en weer en zondag heen en weer, mijn ex bracht of haalde haar nooit). Mijn dochter vond het helemaal niet vervelend, integendeel ze vond het gewoon spannend zo’n autoritje. We hadden het ook altijd leuk samen onderweg. Ze was toen 4. Waarom een kind van de basisschool reizen… Lees verder »
Hoi Margot, Volgens mij ben jij een topwijf. Dat als eerste 🙂 Als reactie op Theo: zo’n reactie vind ik ongepast. Ten eerste omdat Margot niets dan goeds in de zin heeft, zo lijkt het in ieder geval. Ten tweede omdat dit een plek is voor jongeren met gescheiden ouders, waar zij de adviseurs zijn en dus antwoord dienen te geven op dit soort vragen. Als je weet dat deze jongeren dit lezen vind ik zo’n reactie ongepast. Je klinkt nu als één van onze (gescheiden) ouders en zijn hier juist om iets positiefs met onze ervaringen te doen, in… Lees verder »
@ Een Vader Dank voor je reactie. De woorden “ouderschap gunnen” en ” ouderschap bevorderen” zijn wat mij betreft de sleutelbegrippen in goed ouderschap na scheiding. Ze zouden goudomrand in iedere ouder zijn of haar brein gegrift moeten staan. Gescheiden of niet. Wat vreselijk te moeten lezen om zo dichtbij je kinderen te wonen, maar zo ver van ze verwijderd te zijn… Dat is ook onze vrees; dat we om de hoek gaan wonen om het voor iedereen zo makkelijk mogelijk te maken, maar dat het uiteindelijk voor het aantal contacturen niet zoveel uit zal maken, met een nog groter… Lees verder »
BesteTheo, Dank voor je bijdrage aan mijn dilemma. Volgens mij heb je mijn bericht niet helemaal goed gelezen. Lees het nog maar eens goed door voor je weer een reactie plaatst, dat zou wat mij betreft wel op zijn plaats zijn gezien het topic en de opzet van dit forum. Zorgvuldigheid is een groot goed… Dus nogmaals, het gaat er niet om of de ouders wel of niet die afstand willen rijden, beide ouders halen en brengen nu zonder problemen, zelfs nu de reis anderhalf duurt. Het gaat erom of het voor een kindje van basisschoolleeftijd te doen is om… Lees verder »
Naar mijn mening heeft goed ouderschap niets te maken hebben met de reistijd. Lang reizen is niet fijn en al helemaal niet voor het kind. Twee maal 2,5 uur (of 2 x 1,5 uur) is slopend voor beide en belastend voor een kind. Ik vind niet dat Margot te kort schiet en waardeer de zorgen die zij zich maakt als stiefmoeder. Naar mijn mening is goed ouderschap elkaar de kinderen gunnen en de contacten met de andere ouder bevorderen. Kortom: het gaat om de intenties van de ouders (en stiefouders). Mijn kinderen van 11 en 13 wonen slechts 1 kilometer… Lees verder »
Als je het er niet voor over hebt om anderhalf uur te rijden voor omgang met je kind vind ik dat je tekort schiet. Ik ken mensen die 2,5 uur in de trein gaan zitten om hun kind op te halen en later weer 2,5 uren om het terug te brengen. Dat is tenminste echt ouderschap. Je denkt nu veel te veel aan jezelf en je eigen belangen. Ik hoop dat je tot inkeer komt en ervoor kiest waar het werkelijk om gaat.
Beste Evi, Wat een hartverwarmende reactie. Fijn te horen dat jij, je broertje en zusje geen last hebben gehad van het heen en weer gereis. Maar ik vind het vooral fijn om te horen dat het contact met jullie vader goed is gebleven. Mijn grootste angst is namelijk dat we door de weinige contacturen niet goed genoeg bij kunnen blijven met alle veranderingen en de gebeurtenissen in haar leventje. Ook al krijgen we die op schrift mee, en vertelt ze zelf steeds meer, er is altijd een soort kloof die gedicht moet worden in de eerste uren als ze weer… Lees verder »
Hallo Margot, Bedankt voor je bericht. En wauw wat een mooi bericht is het. Ik voel de liefde voor je stiefdochter terwijl ik het lees. Ik snap je dilemma heel goed. Als kind met gescheiden ouders begrijp ook ik hoe fijn het is om een thuis te hebben. Ik vind het dan ook heel knap dat jij die plek nu wel verlaat. Dat jullie nieuwe plek een half uur bij jullie (stief)dochter vandaan is… tja dat is dan maar zo. Beter dan 1,5 uur toch. Mijn vader woonde ook een half uurtje rijden bij ons vandaan. Mijn broertje en zusje… Lees verder »