Lieve mensen,
Ik heb al op het forum gekeken om te zoeken naar antwoorden op mijn vragen. Gedeeltelijk vind ik ze maar wil jullie nu toch mijn dilemma voorleggen. Mijn ex en ik zijn 6 jaar gescheiden. We hebben een omgangsregeling die per volgend jaar gewijzigd wordt in co ouderschap. Nu merk ik sinds een aantal maanden dat mijn dochter (13) anders naar mij reageert; afstandelijker, grote mond, lijk niks goed te doen. Krijg vaak te horen bij papa mag dat wel, daar zeuren ze niet over telefoon/huiswerk.. Haar vader kwam ook op de proppen met co ouderschap omdat dochter had aangegeven dat ze vaker bij haar vader wil zijn. Ik heb mijn dochter gezegd dat ik het haar gun als ze dat echt wil en dat het voor mij best moeilijk is omdat ik altijd voor haar heb gezorgd. Kan beter eerlijk zijn want ze leest toch mijn werkelijke emoties. Ik worstel erg met gedrag van dochter. Voor deel is het pubergedrag; waar krijgt ze haar zin. Heb gepoogd met haar te praten wat ze wil. Krijg daar geen echt antwoordt op. Met haar vader erover praten is lastig want hij kijkt voornamelijk naar wat beste en makkelijkste is voor hem. Hij wil vooral de leuke toffe papa zijn, liever geen gezeur en ook niet echt verantwoordelijkheid nemen. Voor mijn gevoel gebruikt hij mijn ge uitte zorgen ed om er zijn voordeel mee te doen. Al dat geruzie in huis ben ik zat en wil ook niet dochter steeds haar zin geven omdat het bij papa wel zou mogen.. Kunnen jullie me helpen?