een bezorgde mama (41 jaar) in Vragen van ouders
In verwarring
Hallo allemaal, ik ben bezorgd, verdrietig, omdat ik mijn zoon van net 11 jaar zie worstelen. Ik ben nu 3,5 jaar geleden van zijn vader gescheiden, nadat ik slachtoffer werd van huiselijk geweld waarvan de kinderen getuige waren. Ik heb geprobeerd om de scheiding vriendschappelijk te laten verlopen, maar hun vader heeft hen toen mee naar nederland genomen (wij wonen in het buitenland) voor vakantie en wilde ze uiteindelijk niet meer teruggeven waardoor er politie bij is gekomen en we in een vechtscheiding zijn beland. De vader van de kinderen heeft brieven geschreven met allerlei leugens over hun moeder en nog steeds als de kinderen bij hun papa zijn is het onderwerp van gesprek hun verschrikkelijke moeder. Als zij na een vakantie weer thuis komen zijn ze zeker een maand voleldig van de rel. Nu gaat het met de jongste redelijk goed maar mijn zoon van 11 wil zelf steeds praten over wat er die bewuste avond precies is gebeurd, waarom, waar, hoevaak, hoe hard etcetera ik ben geslagen…hij was er bij maar lag al in zijn bed en hoorde dus alles en na afloop heeft hij mij gezien en zijn geborgenheid bij mij gezocht. Daarnaast wil hij altijd weten waar ik ben, met wie, hoelaat ik terug ben, wat ik heb gedaan, hoe laat ik ga slapen, kortom hij voelt zich verschrikkelijk verantwoordelijk voor mij. Nu heb ik sinds kort een vriend maar zijn vader praat daar zo slecht over dat mijn zoon mijn vriend niet wilt aankijken, hem echt haat! hij lijdt verschrikkelijk onder de situatie, hij wil zo niet zijn, hij wil die gevoelens niet hebben, hij is af en toe radeloos…het is zo verdrietig…wat moet ik nu doen, de relatie die ik nu heb gewoon verbreken? wachten tot hij de deur uitgaat en dan pas openstaan voor een nieuwe liefde? Ik ben al bij een psycholoog geweest, die zegt dat hij niet mag bepalen en dat ik duidelijke grenzen moet stellen, Dat mijn zoon een heel dominant mannetje is en dat hij de situatie goed weet te benutten om zijn zin door te drijven maar ik wil hem zo graag zo min mogelijk in verwarring brengen en hem gelukkig zien. Dat was ook de reden waarom ik mijn man de deur heb gewezen, dat mijn kinderen geen geweld en zo min mogelijk spanning zouden kennen in hun levens….help mij aub, wat kan ik voor mijn zoontje doen om hem te helpen….? dank jullie wel
Beste mama, Allereerst complimenten voor het verlaten van een huiselijk geweld situatie. Ik weet hoe lastig dit voor velen is! Zeker een goede keuze geweest om je kinderen daar niet in groot te laten worden. Als ik het zo lees heeft je zoontje inderdaad een heel groot verantwoordelijkheidsgevoel.. Hij heeft verder last van loyaliteit ook naar zijn vader toe. Dit is begrijpelijk voor kinderen. Heb je er wel eens over nagedacht om hulp voor hem te zoeken? Als ik het zo lees is het misschien goed dat hij begeleiding krijgt en gaat praten over dingen die hij gezien en gehoord… Lees verder »
Beste, Bedankt voor je bericht, wel heel heftig om te lezen… Ik begrijp dat het voor uw zoon heel erg verwarrend allemaal is, en het klinkt ook wel logisch dat hij je dan wil beschermen. Ik ben geen psycholoog, maar misschien moet uw zoontje zijn gevoel kwijt. Probeer hem zijn gevoel te laten opschrijven of te tekenen oid. Daarna kan hij ook met je praten, en als die wat ouder is kun je, als hij wil, uitleggen hoe het voor jou allemaal is. Ik zou hem eerst rust geven, zijn gevoel uiten en leuke dingen samen doen. Laat hem relaxen… Lees verder »