Goedemorgen,

ik heb eigenlijk 2 situaties waar ik vragen over heb. Enerzijds ben ik een stiefvader van een 9 jarige jongedame. Haar moeder en vader zijn niet heel erg goed uit elkaar gegaan en daar merken we nog vaak de gevolgen van. Nu heb ik wat moeite om de rol van strenge stiefvader te vervullen. Haar corrigeren valt mij zwaar omdat ik continu in mijn achterhoofd heb dat ik een fijne stiefvader wil zijn en niet een stiefvader waar zij negatief over denkt. Ik heb zelf een stiefmoeder en probeer zoveel mogelijk te voorkomen dat zij over mij gaat denken zoals ik over mijn eigen stiefmoeder denk. Ik heb het er wel eens over met mijn vriendin maar ik blijf het toch erg lastig vinden. Hoe kan ik het beste hier in handelen?

De tweede situatie is dat ik ook nog eens zelf een zoontje heb. Maar hij woont samen met zijn moeder in zweden. Ik probeer zoveel mogelijk contact te houden maar zoals dat altijd het geval is werkt dat alleen van 2 kanten. Het duurt soms maanden voor ik weer wat hoor. Ik ben deels ook afhankelijk van wat zijn moeder hem over mij verteld. Hoe zou ik dit aan kunnen pakken? Ook met het oog op dat hij wellicht op latere leeftijd naar zijn biologische vader op zoek gaat. (een voogdij kwestie wil ik er niet van maken aangezien ik geen ruzie wil veroorzaken waar hij het slachtoffer van zou worden)

Alvast dank voor het lezen van mijn verhaal.

Patrick