Mir (47 jaar) in Vragen van ouders
Vechtscheiding en asperger
Het lijkt zo mooi, scheiden met een Kindercoach, scheidingsbemiddeling, convenant en ouderschapsplan. De vraag is of beide exen daar ook werkelijk toe in staat zijn.
Mijn ervaring na vijf jaar vechtscheiding met een ex die een persoonlijkheidsstoornis heeft (asperger), is dat het bijna onvermijdelijk blijkt om de kinderen in een onmogelijke positie te vinden. Ik ben zo langzamerhand ten einde raad. Het brengt een machteloosheid en daarmee woede naar boven, waar niemand beter van wordt.
Heeft iemand een goed idee?
Beste Mir, als scheidingsbegeleider kom ik dit dagelijks tegen in mijn praktijk en dan onderzoek ik eerst of het voor beide partijen duidelijk is waarom zij uit elkaar gaan. Vaak is 1 partij het hier niet mee eens en laat ik de ander kort omschrijven waarom deze toch wil scheiden. Dan krijgt de andere partij even tijd om dit te verwerken en maken we een nieuwe afspraak (duurt vaak 2 tot 3 weken). Het verdriet is er dan echt nog wel en daarnaast een opening om de zakelijke kant van de scheiding af te wikkelen. Afhankelijk van de leeftijd van… Lees verder »
Hai Mir, Mensen met de ziekte van asperger staan bekend als loyaal, eerlijk en betrouwbaar. In het bericht lijkt de suggestie te worden gewekt dat alles de schuld is van de vader met asperger. Wellicht is het ook aan te bevelen naar je eigen aandeel te kijken en je niet te laten verleiden alles op asperger te gooien. Mogelijk is mijn reactie niet de reactie waarop je zit te wachten maar wees eerlijk tegenover je zelf. Met deze man, die een persoonlijkheidsstoornis zou hebben, heb je toch besloten kinderen te krijgen. Waarschijnlijk hield je veel van hem. Mijn advies is… Lees verder »
Hi Mir,
ik weet dat dit forum bedoeld is voor jongeren maar wil je dit advies toch geven. Ik kreeg ooit een gouden tip: Eens hield je van de vader van je kind. Haal dat positieve gevoel naar boven. Ook als je het helemaal uit je grote teen moet halen. Ik heb dat gedaan. Het was niet makkelijk, maar ook niet onmogelijk (en ik had een verre van rooskleurige relatie). De zachtheid die daardoor ontstond deed wonderen. Voor mijzelf, mijn ex maar vooral voor mijn kind.
Succes!
Hoi Mir, Ik denk dat voornamelijk jongeren hier op het forum komen en om je vraag goed te kunnen beantwoorden kun je misschien uitleggen waar je tegenaan loopt? Waarom worden de kinderen er alsnog bij betrokken? Doordat er onenigheid is tussen jou en je ex? Ik denk dat je als kind heel goed begrijpt dat onenigheid iets is dat sowieso gebeurt. Maar als je er al bij stil kan staan dat die onenigheid het voor de kinderen nog lastiger maakt, ben je al heel ver. Persoonlijk denk ik dan ook dat als je naar je kinderen toe altijd je best… Lees verder »