Lieve kinderen en kanjers,
Een vraag aan jullie : Ruim een jaar geleden vertelde de vader van ons zoontje van nu zes tot mijn grote schrik dat hij het gehad had met mij maar niet met ons zoontje. De dag daarna heeft hij ons zoontje vertelt dat hij niet meer verliefd was op mama , dat dat niet zijn schuld was en hij vetrok. Inmiddels zijn we een best moeilijk jaar verder en een van de dingen die ik heb geprobeerd voor ogen te houden was dat ik niet meer ” recht ” had op ons zoontje maar juist de ” plicht ” om hem ” heel ” te houden. Ons zoontje is nu 2 dagen door de week bij zijn vader, 3 dagen bij mij en de weekends om en om. T lijkt hem redelijk goed te gaan
En nu de vraag : we doen nog wel eens dingen als ouders, naar een pretpark met een vriendje erbij etc. Ouderavonden en kijken naar klassenpresentaties. Nu zit ons zoontje op een vrije school en daar wordt nog veel meer van ouders gevraagd. Picknick avond bij het Sint Jans feest, st maarten en dat vind ik steeds lastiger worden om met zijn drieën te doen. De vader van mijn zoontje wil eigenlijk niet veel meer met mij te maken hebben en op zo n avond praat hij met mijn zoontje en andere ouders, maar zo weinig mogelijk met mij. Zelf word ik er nogal nerveus van en ik vraag me echt af of deze extra gezamenlijke schoolfeesten en picknicken etc ons zoontje goed doet. Op de een of andere manier hangt et toch veel spanning in de lucht. Eigenlijk wil ik die extreem feesten niet meer met zijn drieën doen. Maar aan mijn zoontje vragen of hij wil dat papa of mama erbij is lijkt me ook niet goed. Dan moet hij kiezen
Vraag aan jullie ervaringsdeskundigen: toch samen blijven doen ondanks t ongemakkelijke gevoel of om en om: de ene keer gaat papa mee en de andere keer mama. Weet echt t antwoord niet en ik hoop echt op jullie reacties,

Groetjes van een trotse moeder van een dapper jongetje