Dag kinderen, ik zit in een vreselijke situatie…
Ik ben 2 keer getrouwd èn gescheiden. Uit het eerste huwelijk 3 kinderen en het tweede 1 kind. Ben eigenlijk altijd gewoon een mama geweest; van opvoeding, verzorging, begeleiding naar groot worden, soms streng, soms dingen zelf laten ondervinden, tot spelletjes doen, koekjes bakken, etc…
Beide huwelijken en daarna waren niet fijn. De vaders zijn ‘omgangsvaders’ en betalen alimentatie. De vader van de 3 kinderen had en heeft losse handen en geen inlevingsvermogen en daarom willen mijn kinderen niet meer naar hun vader. Ze zijn bang van hem en ze zijn boven de 12 en laten zich niet dwingen! De andere vader heeft een hoop blablabla, maar komt geen afspraken na, geeft geen antwoorden op belangrijke vragen en door alle ellende is er nu ots… Kindje gaat gewoon volgens afspraak omgangsregeling naar vader.
Vader 1 en vader 2 (om ze maar zo te noemen) hadden altijd een hekel aan elkaar, maar nu mijn 3 kinderen niet meer willen zijn ze ineens beste vrienden en zetten ze mij neer als een naar mens die de kinderen tegen ze opstook, dat ik psychische problemen heb, ook tegenover instanties!
En waarom… Ik heb al ruim 3 jaar een lieve relatie, kinderen zijn dol op hem en we willen graag samen leven…
Alleen woont hij ruim 150 km verder weg! Er veranderd vrijwel niks aan de omgangsregeling, maar mijn ex mannen weigeren toestemming te geven en halen alles uit de kast om mij als een vreselijke heks neer te zetten, terwijl ik nog nooit slecht over hun heb gesproken… vind dat ik dit niet verdiend heb! Ben zo verdrietig en mijn kinderen van vader 1 willen zo graag mee en een nieuwe start maken! Vader 1 heeft jeugdzorg, politie etc ingeschakeld… Tot nu toe weinig van gehoord, maar hij heeft de ots van mijn andere kind een mail gestuurd en deze heeft melding gedaan bij jeugdzorg!
En ik krijg terug te horen van haar: ik meng me er niet in, je doet het prima, begrip dat ik moet wachten op antwoorden vader 2… En dan wel een melding doen!
Mijn kinderen zijn inmiddels bijna overspannen en hebben ook melding bij politie gedaan omdat vader 1 ze opwachte!
Ik weet het niet meer! Mijn 3 kinderen zijn zo verdrietig en woedend door de onzekerheid. Ze zijn al 7 maanden niet meer bij hun vader geweest en weigeren ondanks dat ik geprobeerd hebt gesprekken te krijgen met vader ieder contact met vader….
Binnenkort rechtzaken… ellende dus…
Hoe kan ik mijn kinderen tot steun zijn in deze situatie? Ze haten hun vader om hoe hij doet, wie hij is! Zoveel vragen en geen antwoorden! Ja… omdat hij vroeger zelf geslagen is door zijn moeder, zegt ie tegen kinderen! Dat rechtvaardigd niks!!!!
Je slaat je kind niet, kleineerd en vernederd je kind niet!
Hoe steun ik m’n kinderen? Zit er zelf al zo mee in de knoei, ben geen heks of nare ex, maar krijg het allemaal wel op m’n bord. Slapeloze nachten, huilende kinderen… help!!!