Mijn ex-vrouw en ik zijn een paar maanden geleden gescheiden. Dat kwam voor mij als een verrassing. We hebben twee (tiener)kinderen. In de afgelopen maanden ben ik mij gaan verdiepen in hoe ik mijn rol als alleenstaande vader in ga vullen. We hebben co-ouderschap en ik mag gelukkig in het ‘ouderlijke’ huis wonen. In ons gezin was eerst ‘balans’: 2 vrouwen en 2 mannen. Onze zoon (iets jonger dan zijn zus) zegt dat hij bij mij wil blijven wonen. Maar ik wil dat we vasthouden aan het co-ouderschap: kinderen hoeven niet te kiezen. Onze dochter is flink aan het puberen. En een tijdje geleden zei ze dat ze bij haar moeder wil wonen. Wellicht ook omdat ze bij mij ‘in de minderheid’ is. Ik heb geen andere vrouw. Maar als zij naar haar moeder gaat, worden de kinderen uit elkaar getrokken. Dat willen we beiden (mijn ex-vrouw en ik) niet. Wettelijk gezien mag onze dochter kiezen. Maar als ik het vraag, ben ik bang dat ze mij de rug toekeert. Terwijl ik alleen maar het beste met haar voor heb. Ik (probeer het althans) laat haar in haar ruimte, geef gezelligheid en liefde, aandacht als ze dat wil, ze kan mij alles vragen over huiswerk, vriendinnen kunnen blijven slapen, etc.. Maar mijn wereld stort in als ik ook nog onze/mijn dochter, ons eerste kind, kwijtraak. Hebben jullie een idee hoe ik dit aan moet pakken? Ze is namelijk af en toe zo hard naar mij (erg aan het puberen) en wil niets samen doen omdat er geen gezin meer is volgens haar.
Benieuwd naar jullie tips…