Situatie is als volgt. bijna 3 jaar geleden gescheiden. Ex hertrouwd. Zij heeft 2 zoons en samen een 2ling. Mijn dochters komen daar om het weekend en helft van de vakantie. Gezin daar is dus groter dan bij mij thuis. Nu gaat het de afgelopen jaar steeds vaker mis met mijn oudste dochter als ze daar is (12,5 jr). Ze vertelt halve waarheden of dingen die helemaal niet waar zijn. Of zegt nog steeds dingen die ik aan het begin van de scheiding heb geroepen. Dit wordt steeds erger. Gelukkig vormen we 1 front en zeggen dat ze niet moet liegen omdat we er toch achterkomen dat het niet klopt. Ook heb ik al vanaf het begin gezegd dat haar vader en ik niet meer bij elkaar komen, dus dat hoeft ook geen reden te zijn. Ze heeft de laatste keren tegen haar vader gezegd dat ze schijt aan hem heeft en toch doet wat ze wil. Tegen haar stiefmoeder; ik luister niet naar je want je bent mijn moeder niet. Ze speelt haar vader en mij tegen elkaar uit (zo voelen wij dat). Ze doet daar dingen waar haar vader en stiefmoeder ruzie met elkaar krijgen over haar gedrag. Ze wordt dan soms weer thuis gebracht of haar vader gaat even met onze dochters weg. Ze zorgt ervoor dat dingen zo gaan dat de andere kinderen de schuld krijgen en zei niet. Ik werd hierdoor laatst door haar stiefmoeder over gebeld dat ze niet meer weet wat ze ermee moet. En dat het leuker is als mijn dochter daar niet is. En dat kan ik begrijpen. Maar als je aan haar vraagt waarom ze dat doet dan krijg je het antwoord; weet ik niet. En ook bij doorvragen krijg je of geen antwoord of schouders ophalen. Haar vader is strenger (en ouderwetser) dan mij. Maar dat is hij altijd al geweest. Ik hoop dat jullie hier tips voor hebben. Is dit pubergedrag of is er een groter probleem ? En hebben jullie ook tips om door te vragen zonder dat het op een ondervraging lijkt.