Hoi,

Ik heb een vraag, niet voor mezelf maar voor de kinderen van een vriendin van mij. Ze is eind september bij haar ex weggegaan, begin november heeft ze een nieuwe man leren kennen die ze na 2 weken heeft voorgesteld aan de kinderen, en deze week trekt ze samen met de kinderen bij hem in.

Ik weet natuurlijk heel goed dat dit voor de kinderen (en voor haar waarschijnlijk ook) veel te snel en niet goed is. Ik heb veel met haar gepraat en alle bekende argumenten gegeven. Ze wil er echter niet naar luisteren. Ze zegt dat het goed gaat met de kinderen en dat die geen last hebben van deze situatie.

De band met de ex is (zoals jullie je kunnen voorstellen) helemaal niet goed. Maar ook de kinderen gaan steeds meer in opstand tegen de vader.

Wat kan ik doen om de kinderen te helpen door deze periode heen te komen? Wat kunnen de gevolgen zijn voor de kinderen van deze hele situatie? Hoe kan ik haar duidelijk maken dat dit niet goed is, en wat kan ik haar meegeven waar ze op moet letten bij de kinderen? Waarom denken zoveel mensen dat “de andere ouder” ineens onbelangrijk is geworden en dat de kinderen er geen last van zullen hebben om hun vader bijna niet meer te zien. Hebben jullie ervaringen hoe het is om ineens bij iemand anders te moeten gaan wonen die je eigenlijk niet kent? De kinderen doen zo verschrikkelijk enthousiast over deze man dat ik me gewoon niet voor kan stellen dat ze zich echt zo voelen.

Het zijn veel vragen, maar ik hoor graag van jullie hoe jullie deze situatie hebben beleefd.

Groeten