Mijn ex en ik zijn al ruim 13 jaar uit elkaar. Samen hebben we een zoon van 15. Het contact tussen hen is minimaal. De laatste jaren is dat afgebouwd van eens per 2 weken een weekend, waarin ex vaak afwezig was vanwege zijn werk en mijn zoon dus het volledige weekend alleen was met zijn stiefmoeder, naar sporadisch. In 2018 heeft mijn zoon zijn vader 3 keer gezien, op zijn initiatief. Op kerstavond kreeg hij een app dat hij niet kon komen 2e kerstdag, iets wat al jaren een duidelijke afspraak was, 1e kerstdag bij mij en 2e bij zijn vader.
In heel 2019 geen contact, op de verplichte apps met een verjaardag na. Zoon is in december jarig en pa vroeg wat hij op zijn verlanglijstje had staan. Dus bij zoon de verwachting geschept dat hij dit mss met kerst wel zou krijgen.
Inmiddels zijn we 2e kerstdag en er is nog niks vernomen van pa. Geen app, geen kaart, geen telefoontje, niks. Hij gaat zoon dus ook dit jaar niet ophalen.
Als moeder ben ik woest, wil hem bellen en zeggen hoe ik er over denk en wat een waardeloze vader ik het vind. Van zoon echter mag ik me er niet mee bemoeien. Hij wil graag naar zijn vader maar dan op pa’s initiatief, niet omdat wij hem dat voorstellen.
Wat kan ik doen om het contact te herstellen als ik de belofte heb gedaan om pa niet te bellen. Pa moet toch weten dat zoon oa door deze afwijzingen elke keer inmiddels een depressie heeft, dat het zijn weerslag heeft op school etc.
Pa heeft duidelijk andere prioriteiten, helaas