Anoniem (48) in Vragen van ouders
Wat kan ik het beste doen?
Mijn dochter van 7 jaar heeft moeite met de scheiding. Dat is nu 2 jaar geleden. We hebben een co-ouderschap en vader en ik wonen dicht bij elkaar. Als ze bij papa is, mist ze mij en andersom. Ik wil haar graag helpen. Wat kan ik het beste doen?
Beste Anoniem, Wat goed dat je deze vraag stelt op het forum. Ik ben opgegroeid met co-ouderschap sinds mijn zesde, ik wisselde iedere week. In het begin na de scheiding gingen we iedere woensdag (midden in de week) met zijn allen eten, dan hoefde ik de andere ouder minder te missen. Zijn er misschien activiteiten die jullie een dag per week in de avond samen kunnen ondernemen? Soms kan even met elkaar bellen ook al genoeg zijn (of het sturen van leuke foto’s, bijvoorbeeld van de huisdieren, die miste ik ook altijd als ik bij de andere ouder was)! Misschien… Lees verder »
Beste anoniem, wat fijn dat u hier een berichtje plaatst. Het lijkt me vervelend voor u als ouder om te moeten zien dat uw dochter het moeilijk heeft. Maar ik denk ook dat het alleen maar heel goed is dat u dit opmerkt en haar graag wil helpen. Ik was zelf ietsje ouder toen mijn ouders gingen scheiden (9 jaar) maar ik herken het gevoel wat uw dochter heeft zeker. Toen mijn ouders nog bij elkaar waren ging mijn vader eens per jaar met zijn vrienden op wintersport en dan was ik de hele week aan het huilen bij mama… Lees verder »
Lieve anoniem, wat fijn dat u uw vraag met ons wilt delen. dit had ik zelf ook op die leeftijd heel erg. ik moest altijd huilen als ik naar de andere ouder moest. ik wist niet goed waarom maar ik miste ze gewoon heel erg. wat bij mij altijd hielp was om iets leuks te gaan doen, mijn vader deed altijd wel leuke dingen met mij, maar mijn moeder niet echt. uiteindelijk probeerde ik mezelf daarom te vermaken zodat ik niet hoefde te huilen. wat ik ook heel erg fijn vond, omdat ik vaak als ik in bed lag nog… Lees verder »
Beste anonieme ouder, Wat fijn om te lezen dat u zo graag uw dochter wil helpen! Mijn ouders gingen scheiden toen ik 6 jaar was en ik zag mojn vader om het weekend en op woensdagen. Ik miste hem altijd enorm. Na twee jaar was ik inmiddels gewend om hem minder te zien, maar als ik dan bij hem was miste ik mama weer heel erg. Wat voor mij erg hielp was spulletjes meenemen die me een beetje konden troosten. Ik had bijvoorbeeld bij mijn vader een foto van mama en andersom. Daarnaast had ik een kettinkje van papa gekregen… Lees verder »