Saskia (36) in Vragen van ouders

Wil niet naar vader

Hallo,

Mijn zoon is bijna 8 jaar oud. Zijn vader en ik zijn uit elkaar gegaan toen hij 3 jaar was. Mijn zoon heeft al veel veranderingen meegemaakt (verhuizingen, stiefmoeder, stiefbroertje en half zusje er bij gekregen). Ik heb geen relatie dus bij mij krijgt hij alle aandacht. Bij zijn vader is dat minder. Hij gaat één keer in de week en om het weekend naar zijn vader. Van de kinderen die in het gezin van zijn vader zijn, is hij het kind dat het minst aanwezig. Mijn zoon heeft het goed bij zijn vader en zijn gezin. Hij is iets liever bij mij maar dat komt denk ik dat mijn thuis ook meer zijn thuis is en natuurlijk dat hij alle aandacht bij mij krijgt. Nu blijft hij de laatste tijd heel vaak zeggen dat hij niet naar zijn vader wil gaan. Dat hij deed altijd al een beetje maar uiteindelijk als hij bij zijn vader was viel het allemaal mee. Nu weet ik niet wat ik moet doen. Ik wil natuurlijk dat hij een band heeft met zijn vader. Verder denk ik niet dat zijn vader het goed vindt om hem minder te zien Maar aan de andere kant wil ik ook niet de gevoelens van mijn zoon negeren. Mijn zoon wilt ook niet met zijn vader er over praten. Hij is bang dat zijn vader boos wordt op hem.

Iemand tips? Ik weet niet wat ik moet doen.

Op de hoogte blijven
Laat het mij weten wanneer er
guest

2 Reacties
nieuwste
oudste meest gestemd
Inline Feedbacks
View all comments
Micha
Micha
7 jaren geleden

Beste Saskia, het lijkt me een lastige positie waarin u zit, omdat u graag wil luisteren naar de gevoelens van uw zoon, maar ook wil dat hij de band met zijn vader behoudt. Ik was zelf 14 toen ik een tijdje mijn vader niet wilde zien, mijn moeder respecteerde dit, omdat ze dacht dat hoe meer ze mij zou dwingen naar hem toe te gaan, hoe meer ik afstand zou willen hebben tussen mijn vader en mij. Nu is 14 en 8 jaar wel een groot leeftijdsverschil en ligt het er ook aan wat de reden is dat hij zijn… Lees verder »

Mehtab
Mehtab
7 jaren geleden

Beste Saskia, Bedankt oor je berichtje op het forum en voor je openheid. Wat vervelend dat je even niet goed weet wat je het beste kunt doen. Ik begrijp ook heel goed dat je de gevoelens van je kind niet wilt negeren en er graag wat mee wilt doen om hem te helpen. Als kind vond ik het altijd heel erg prettig als mijn ouders oprechte aandacht gaven en tijd vrij maakten om met mij in gesprek te gaan en met mij te overleggen. Hierbij hielp het mij altijd als mijn ouders naar mijn ideeën vroegen en samen naar oplossingen… Lees verder »