Ik zit met de handen in t har. Mijn zoon is 11 en mijn ex en ik zijn al 10 jaar uit elkaar. Omgangsregeling is om t wknd en dit gaat goed. Mijn zoon is dol op zijn vader. Drie jaar geleden is hij gaan samenwonen met zn nieuwe vriendin (in haar huis met haar dochter) en sindsdien gaat t bergafwaarts. Mijn zoon voelt zich in haar huis niet veilig en buitengesloten. Hij is al heel lang ongelukkig en meerdere gesprekken met psycholoog (met ex en haar ook erbij) helpen niet echt. Ze snappen elkaar niet. Mijn ex en ik komen er ook niet uit en zien het anders. Mijn zoon heeft geen problemen met de twee huizensituaties maar voelt voor hem dat zijn vader er niet voor hem is. En nooit zijn kant kiest. Dat is zijn gevoel niet mijne. Nu staat de vakantie voor de deur en hij wil niet met hen mee. Ik probeer het positief te brengen dat het vast leuk zal worden etc maar hij wil echt niet mee. Vind t wel heel moeilijk omdat hij zn vader niet teleur wil stellen. Het breekt mijn hart en ik weet niet waar ik nu goed aan doe.. hem zelf laten kiezen of hem toch laten proberen… ik wil hem niet dwingen te gaan maar ook niet hem ongelukkig weg moeten brengen… wat zou jullie advies zijn? Groetjes een bezorgde mama