Ik maak me al heel lang zorgen om mijn 2 bonuszoons. Ze zijn 17 en 14 en om de week bij mij en mijn man. De andere week bij hun moeder en haar man. Hun vader en ik zijn ruim 6 jaar bij elkaar. Sinds 2 jaar wonen we onder 1 dak. Mijn zorg ligt in het feit dat de jongens niet praten, niets vertellen, niets vragen. Ze kunnen niet goed uitleggen wat de reden daarvan is. Ik weet van ze dat ze het heel moeilijk vinden dat bio/stiefouders niet goed me elkaar overweg kunnen, ondanks meerdere pogingen van vader en mij om met elkaar in gesprek te gaan, evt met hulp erbij. Onlangs heeft oudste eindelijk ingestemd op ons advies om eens met iemand te gaan praten van stief&co, eindelijk denk ik dan. Helaas geeft moeder bij hem aan dat ze niet weet wat ze ervan moet denken. Ik zou zeggen, schat wat goed van je, ik hoop dat je er wat aan hebt. Maar ja, ik hoop iig dat hij er wat aan gaat hebben. Nu is gisteren mijn man aangevallen op zijn vaderschap door de stiefvader. Echt heel verwijtend, respectloos en vol aannames. Hij maakt zich daarnaast ernstige zorgen en vindt dat de jongens sociaal wenselijk gedrag laten zien bij ons omwille van de sfeer? Vind dat mijn man te weinig betrokken is?
Ik zou willen dat ouders met elkaar in gesprek gaan met een hulpverlener oid erbij en evt daarna wij als stiefouders. Ik maak me echt zorgen hoe de jongens zichzelf bijna onzichtbaar maken, zich niet echt uiten…