Contactverlies – Brief van Jules

Lieve mama, 

Nooit gedacht dat ik hierover zou schrijven. Over die twaalf maanden waarin jij en ik hebben besloten elkaar de ruimte te geven. Het is al vijf jaar geleden dat wij niet op de hoogte waren van elkaars leven.

Een tijd waarin ik niet mijn hoge cijfers kon delen met jou. En ook niet mijn gescoorde doelpunten van elke zaterdag. Ik miste je op de momenten waar ik mijn moeder nodig had. En toch bracht de ‘pauze’ in ons contact ontzettend veel rust. Want die hoge cijfers en doelpunten had ik niet kunnen halen als ik niet voor mijzelf had gekozen.

Naast de rust, bracht het ook veel slapeloze nachten met zich mee. Want hoe kan een vijftienjarige tiener écht rust vinden door haar moeder niet meer te spreken? Deze vraag bleef maar in mijn hoofd spoken. Een vraag waar ik maar geen antwoord op kon vinden. De afgelopen 21 jaar heb ik nog nooit zo’n moeilijke keuze gemaakt, dan de keuze om jou – mijn moeder – twaalf maanden niet te spreken en niet te zien. Wat heb ik mijzelf toen ontzettend alleen gevoeld. Er was niemand die mijn verdriet en onrust begreep. Waar waren mijn lotgenoten, die mij het gevoel zouden geven dat ik niet de enige ben die er zelf voor heeft gekozen om een ouder (even) niet te zien?

Nu, zes jaar later, spoken er nog wel eens twijfels door mijn hoofd. De tijd waarin wij elkaar uit het oog zijn verloren krijgen wij nooit meer terug. Duizenden vragen waar ik geen antwoord op ga krijgen, omdat ik nou eenmaal de tijd niet kan terugdraaien.

Wat ik wel weet is dat jij en ik elkaar weer hebben gevonden. De maand voordat ik mijn verjaardagsfeestje gaf, realiseerde ik me dat ik iemand miste op mijn gastenlijst. Dat ene telefoontje naar jou, die jij direct opnam. Hoeveel de woorden: “Mam wil je op mijn verjaardag komen?” zoveel voor ons zouden betekenen. En het gevolg van die ene vraag: een nieuw begin. Lieve mam, ik wil je ondanks alles wat er is gebeurd, toch bedanken voor dat je mij de tijd, ruimte en rust hebt gegeven. En dat je jouw eigen emoties opzij hebt gezet om plaats te maken voor mijn behoefte op dat moment. 

Liefs, Jules

Download de Open Brief ‘Aan alle gescheiden ouders met wie wij het contact (even) zijn verloren’.

Lees de andere persoonlijke brieven.