Afwezige vader
De vader van Fleur (13) vertrok zonder afscheid toen ze drie jaar was. Op latere leeftijd hoorde ze van haar moeder de reden. Fleur: “Ik snap nu beter waarom hij geen contact meer met mij wilde.”
Het vertrek van haar vader zal Fleur nooit vergeten. “Mijn vader werkte altijd heel erg veel. Hij hield meer van werken dan van mama en mij. Ook was hij niet echt sociaal. Als er thuis een verjaardag gevierd werd, ging hij in een hoekje de krant zitten lezen. Ik weet nog dat ik hem gedag zei omdat hij op zakenreis ging. Mama en ik hadden hem op de trein gezet. Op een dag kwam ik uit school en ging ik naar een walvissenprogramma kijken op televisie. Toen zei mama: ‘We hebben een boze brief ontvangen van papa en hij komt niet meer terug.”
“Mijn leven ging gewoon verder”
Fleur voelde zich eerst verdrietig, daarna heel boos. “Ik snapte gewoon niet waarom. De boze brief van papa heb ik toen niet gelezen omdat ik te druk bezig was met het idee dat hij niet meer terug zou komen. Mijn leven ging gewoon verder, maar dan zonder vader.” Na een jaar alleen met moeder gewoond te hebben, kreeg haar moeder een nieuwe vriend. Al snel voelde hij meer als een vader voor Fleur.
“Hij had geen goed excuus”
Jarenlang hoorde Fleur niets van haar vader. “Op mijn achtste kreeg ik twee brieven van hem. Eén brief begint met: ‘Ik weet nog dat ik je vroeger mijn pinda noemde en in gedachte doe ik dat nog steeds.’ Ook noemde hij me ‘lieve schat’. Ik dacht: ‘hoezo lieve schat?’. Zoveel hield hij niet van me. Waarom was hij anders weggegaan? En waarom liet hij jaren later pas iets van zich horen? Ik snapte heus wel dat hij voor zijn werk moest reizen en niet veel tijd had. Maar ’s avonds kon hij heus wel even rustig zitten en hij had altijd een computer bij zich. Hij had geen goed excuus.”
“In mijn hart zit een leeg gevoel dat nooit gevuld zal worden”
In de brief beloofde de vader van Fleur dat hij wekelijks brieven aan haar zou sturen, maar dat verliep anders. “Ik heb daarna niets meer van hem gehoord. Dat maakt me het meest boos. Hij zegt ‘ja’ en doet ‘nee’. Hij stuurt me cadeautjes in mei terwijl ik in september jarig ben. Als ik een ticket van hem zou krijgen om hem in Amerika te bezoeken, zou ik het eerder doen om hem een klap te verkopen dan om hem te omhelzen. Ik weet trouwens dat hij me geen ticket zal sturen. In mijn hart zit een leegte die nooit gevuld zal worden.”
Meer begrip
“Laatst heeft mama me de echte reden verteld waarom papa is weggegaan. Hij had veel problemen met andere mensen, daarom is hij vertrokken. Mijn vader had verwacht dat we met hem mee zouden gaan. Mama was wel van plan om samen met mij hem achterna te reizen, maar bedacht zich later. Ik denk dat ik nu beter snap waarom hij geen contact meer met mij wilde.”
Dit interview is gepubliceerd in de puberspecial van tijdschrift J/M.
