Het is wel je kind
Programma’s over vechtscheidingen zullen altijd voor- en tegenstanders blijven houden. Toch is het Ton van Royen gelukt om met het programma ‘Het is wel je kind’ op SBS 6 een acceptabel programma te maken waarbij niet alleen de verhalen van de ouders serieus worden genomen, maar ook het verhaal van de kinderen zelf. In de eerste aflevering horen we het verhaal van Bianca, die al zeven jaar een conflict heeft met haar ex-man Roy. Ondanks dat de rechter heeft besloten dat Roy geen alimentatie hoeft te betalen vanwege te weinig inkomen, verbiedt ze Roy om de kinderen te zien omdat zij vindt dat ze recht heeft op een bijdrage voor de kinderen. En dat terwijl de kinderen hun vader heel graag willen zien.
Nichal, stagiair Nieuws en Media, ziet hier meteen het eerste nadeel van het programma: het gaat vooral over het financiële conflict in plaats van dat er gekeken wordt naar wat de kinderen zelf willen. ‘’Natuurlijk is het financiële conflict ook belangrijk om meer zekerheid te kunnen geven in de situatie, maar de kinderen horen vanaf minuut één centraal te staan.’’ Kim, stagiaire pedagogiek, ziet dit ook maar begrijpt het belang van deze geldkwestie wel. ‘’Deze kinderen zitten met hun moeder in de schuldsanering en leven samen van €3,- per dag. Haar zoon heeft autisme en krijgt daarvoor medicatie. Deze medicijnen kosten maandelijks €55,-, en zijn moeilijk te bekostigen. Wanneer kinderen alimentatie van de ouder krijgen is dat niet alleen fijn voor de financiële zorgen. Kinderen ervaren het ook als een stukje betrokkenheid: papa wíl graag bijdragen aan mijn gezondheid, school of andere zaken.’’ Gelukkig compenseert Ton van Royen dit goed door een één-op-één-gesprek met het dochtertje, om zo te horen wat zij van de situatie vindt en hoe zij zou willen dat het probleem opgelost wordt. Hij luistert echt naar wat zij te zeggen heeft.
Ondanks dat Ton Roy benadert met een persoonlijke boodschap van zijn dochter en dat Roy duidelijk raakt, wil hij niet meewerken aan contactherstel met Bianca. Hij geeft aan te gekwetst te zijn om het feit dat Bianca hem jaren lang zwart heeft gemaakt tegenover de kinderen. Opvallend bij het eerste verhaal is de privacy: de voor- en achternaam van vader Roy komen duidelijk in beeld, evenals zijn filmpjes op YouTube en zijn Facebook-pagina. Het blijft de vraag of hij hier van tevoren toestemming voor heeft gegeven (misschien wel omdat het weer een stukje promotie is voor zichzelf) of dat dit buiten hem om is gegaan.
Het tweede verhaal gaat over de 14-jarige Nick, die bij zijn moeder woont in Oud-Beijerland. Zijn vader Wil woont in Spanje, waar Nick vroeger ook heeft gewoond toen zijn ouders nog samen waren. Sinds 2,5 jaar betaalt Wil geen alimentatie meer, wat zijn ex-vrouw schandalig vindt gezien de luxe omstandigheden waarin hij zich zou bevinden. Hier zien we weer de goede journalistieke kwaliteiten van Ton: samen met Nick gaat hij naar het luxe Marbella in Spanje om Wil op te zoeken, waar Ton ontdekt dat het bedrijf van Wil 2,5 jaar geleden failliet is gegaan, waardoor het onmogelijk voor hem is geworden om een financiële bijdrage te leveren aan zijn kind. Toch weet Ton het voor elkaar te krijgen om Wil maandelijks zakgeld te laten geven aan Nick, door aan te geven dat Nick dan het idee krijgt dat zijn vader hem financieel blijft steunen. Kim: ‘’Het allerbelangrijkste is dat Wil en Nick weer herenigd zijn. Ze geven allebei aan dat ze geen grote praters zijn en daarom heeft Ton Nick gevraagd een brief te schrijven aan zijn vader, die hij later zal voorlezen. Ton heeft daarin meegedacht met de behoeftes van Nick en weet daardoor een brug te slaan tussen Nick en zijn vader. Goed om te zien dat Ton daar rekening mee houdt’’.
Aan het einde van het programma lijken beide situaties opgelost te zijn en is er alles aan gedaan om de situatie voor de kinderen op een goede manier te verbeteren. Kim: ‘’Een ontroerend moment om te zien dat Bianca en Roy elkaar een hand geven en de kinderen dit ook doen. Het gezin is weer een gezin. Toch vragen wij ons af hoe het verder zal gaan met deze ouders. Komt er bijvoorbeeld nog een evaluatiemoment? Of worden deze ouders over een aantal maanden weer gefilmd om te kijken hoe het dan gaat?’’
Al met al vinden wij dat ‘Het is wel je kind’ goed in elkaar zit. De kinderen worden gezien en gehoord en er wordt ook daadwerkelijk wat gedaan met de meningen van de kinderen. Daarnaast worden de ouders goed aangepakt. We zijn benieuwd naar de volgende afleveringen!
Nichal (22) en Kim (21)
