Wat als mijn ouders hulp hadden gehad?
Mijn ouders zijn nu veertien jaar gescheiden en nog steeds kunnen zijn niet samen in een ruimte zijn zonder die intense, negatieve spanning. Ik ben nu 24, dus de momenten dat zij samen in een ruimte moeten zijn, zijn minimaal. Vroeger kwam dit veel vaker voor, waardoor de negativiteit tussen mijn ouders nog groter was, hetgeen ik uiteindelijk merkte en voelde. Heel soms denk ik: Hoe zou het zijn wanneer mijn ouders en ik wel hulp hadden gehad? Hoe zou het dan zijn geweest? Ik kan me nauwelijks voorstellen dat de situatie anders zou zijn, maar wie weet? Stel dat ze wel bemiddeling hadden gehad, hulpverlening, trainingen, een ouderschapsplan?
Zou ik dan wel mijn verjaardagen samen met beide ouders hebben gevierd? In plaats van bij mijn moeder thuis en heel kort bij mijn vader in de auto, die dan even snel kwam langsrijden.
Zou ik dan niets hebben geweten over de scheiding, omdat ze geleerd hadden om zulke informatie niet met de kinderen te delen? Over de hoogte van de alimentatie bijvoorbeeld, wanneer papa wel of niet had betaald, wanneer er weer een rechtszaak was, wanneer er weer ruzie was ontstaan via de mail.
Zou ik dan mijn stiefmoeder veel eerder geaccepteerd hebben en had ik haar dan gelijk gezien als een goede vrouw?
Zouden de banden met ieder gezinslid sterker zijn geweest in plaats van verscheurd tussen een vader-kamp en een moeder-kamp?
Zouden mijn ouders dan constructief kunnen communiceren over ons? En problemen samen kunenen bespreken zonder verwijten, ruzies, etcetera?
Zouden ze dan allebei bij mijn HBO-diplomauitreiking zijn? Ik heb er nu voor gekozen om mijn moeder niet uit te nodigen, omdat er teveel spanning is tussen mijn ouders. Het is mijn dag en die wil ik niet meer laten verpesten. Zou dat dan wel gekund hebben?
Ik heb geen antwoord op deze vragen en die zal ik ook nooit krijgen. Maar wat ik wil meegeven: pak de hulp aan als ouders! En nee, hulpverlening is misschien niet leuk en met je ex-partner om de tafel zitten ook niet. Maar zie het als een cadeautje dat de situatie kan verbeteren en voor ontspanning kan zorgen. Doe het voor je kinderen, want zij hebben jullie allebei nodig. Uiteindelijk wil iedere ouder het beste voor zijn kind. Dus pak het aan, hoe moeilijk en heftig het ook is.
Yvon (24)
