Zijn mijn gesprekken bij mijn psycholoog geheim?
Esmee* is 13 jaar oud en haar ouders zijn sinds kort gescheiden. Ze heeft het daar heel erg moeilijk mee en de moeder van haar beste vriendinnetje zegt tegen haar dat ze misschien met een psycholoog moet gaan praten. Maar kan dat zomaar en zijn die gesprekken vertrouwelijk? Of gaat de psycholoog alles doorvertellen aan je ouders?
Zoals ik al eerder heb uitgelegd, hebben beide ouders vaak het gezag na de echtscheiding. Dat betekent ook dat beide ouders toestemming moeten geven voor een medische behandeling (een gesprek met een psycholoog bijvoorbeeld). Ouders moeten allebei een zogenaamde “toestemmingsverklaring” ondertekenen. Als één van de ouders geen toestemming wil geven en het kind heeft echt behoefte aan hulp, dan doet een psycholoog er alles aan om de weigerende ouder over te halen om wel akkoord te gaan met de aanmelding.
De wet gaat vaak uit van leeftijdsgrenzen, hier ook. Kinderen tot 12 jaar mogen niet voor zichzelf beslissen over een medische behandeling, de ouders beslissen hierover. Kinderen tussen de 12 en 16 jaar beslissen hierover samen met hun ouders. Kinderen vanaf 16 jaar mogen zelf beslissen over onderzoeken of medische behandelingen. Esmee uit ons voorbeeld, moet dus samen met haar ouders overleggen of zij naar een psycholoog mag gaan. Maar als haar ouders dit niet willen en Esmee wel, dan gaat de mening van Esmee vaak boven de mening van haar ouders.
Esmee heeft samen met haar ouders besloten dat ze naar een psycholoog gaat, maar krijgen haar ouders ook te horen wat Esmee aan haar psycholoog vertelt?
In principe zijn de gesprekken tussen Esmee en de psycholoog vertrouwelijk, beroepsgeheim noemen ze dat. Alles wat Esmee aan de psycholoog vertelt, blijft tussen de psycholoog en Esmee. Maar ook hier gelden weer leeftijdsgrenzen. Bij kinderen tot 12 jaar zijn de ouders in grote lijnen op de hoogte van wat er wordt besproken, maar vertelt de psycholoog niet letterlijk wat er is gezegd. Een psycholoog zegt dan bijvoorbeeld tegen de ouders dat “het kind last heeft van de (slechte) communicatie”, maar zal de ouders niet letterlijk vertellen dat het kind heeft gezegd dat de ouders elkaar alleen maar uitschelden en nare dingen tegen elkaar zeggen. Bij kinderen tussen de 12 en 16 jaar overlegt een psycholoog vaak met het kind wat er wel of niet gezegd mag worden. Dus Esmee zal samen met haar psycholoog overleggen wat ze aan haar ouders gaan vertellen over de behandeling. Als Esmee 16 jaar is, mag zij zelf beslissen of ouders op de hoogte worden gesteld.
*naam is fictief
