Mijn ouders zijn mij samen komen opzoeken in het buitenland

Vorig jaar woonde ik voor 10 maanden in een klein dorpje net buiten Parijs. Ik werkte daar als Au Pair. Als Au Pair zorg je voor de kinderen van een gezin als de ouders aan het werk zijn. Ik zorgde voor drie kids. Twee meiden van toen 10 en 6 jaar en een jongen van 4.

Voor mijn ouders was dit natuurlijk wel even schrikken. Dit was heel wat anders dan de normale 3 weken alleen op vakantie gaan. Ze zouden mij nu voor een jaar veel minder gaan zien. Ik beloofde om met Kerstmis voor een paar dagen naar huis te komen. Zo kon ik dit feest toch met mijn vader, moeder en broertjes vieren.

Toen ik in december naar huis kwam begonnen mijn ouders over het idee om voor een paar dagen naar Parijs te komen. Natuurlijk was ik meteen enthousiast. Ik kon niet wachten om alle mooie plekjes van Parijs met ze te delen.

Een maand later kreeg ik een berichtje van mijn moeder. “We komen in maart naar je toe!”. Maar wacht, we? Wie is we? Komen jullie allemaal samen?

Ik ging er eigenlijk van uit dat mijn vader en moeder apart een keertje langs zouden komen. Ze hadden in de afgelopen jaren prima contact met elkaar, verre weg van een vechtscheiding. Maar ik had niet verwacht dat ze samen zouden komen!

De drie dagen dat ze allemaal langs kwamen waren geweldig. Ik ben ze zo ongelooflijk dankbaar dat mijn ouders dit voor mij hebben gedaan. Ze hebben hun onderlinge problemen aan de kant gezet voor drie dagen en gekeken naar wat ik graag zou willen. Ze waren op dat moment ouders van mij, niet ex-partners van elkaar.

Geen enkele scheiding is perfect en dat was die van mijn ouders ook zeker niet. Voor hun was de beslissing om samen te komen misschien maar een klein gebaar, maar voor mij betekent dit tot op de dag van vandaag zo veel!

Laura (21)