Ouderverstoting – "Voor mij is mijn moeder dood"

Vandaag deel 2 in de serie verhalen van volwassen kinderen die ouderverstoting hebben doorgemaakt. Dit is het verhaal van Didi (33 jaar).

Hoe oud was je toen je ouders gingen scheiden? 

“Ik was 3 jaar oud toen mijn ouders gingen scheiden. Ik was nog te klein om iets van de scheiding te hebben gezien en te jong om te kunnen zien hoe het allemaal voor de scheiding ging en wat er gaande was. Ik werd er ook niet bij betrokken op hele jonge leeftijd. Ik kan me alleen herinneren dat mijn vader voor de deur stond en dat ik bang voor hem was en hem niet wilde zien. Op een dag klom mijn vader over het hek toen mijn moeder de was van de lijn haalde. Hij sloeg haar toen in elkaar. Deze beelden zie ik helaas nog vaak terug. Ik zie mezelf nog zitten voor het raam toen dat gebeurde. Door deze dingen te zien dacht ik altijd echt dat mijn vader agressief was.” 

Had je het gevoel dat je moest kiezen tussen je ouders? 

“Door de verhalen van mijn moeder en wat ik als klein kind gezien heb, koos ik dus voor mijn moeder. Ik was zo bang voor mijn vader door de negatieve verhalen van mijn moeder en door wat ik had zien gebeuren in de tuin. Ook stond mijn vader op bepaalde plekken ons op te wachten wat ik best eng vond en daarom koos ik dus voor mijn moeder.” 

Welke ouder praat(te) negatief over de andere ouder of beide? 

“Mijn moeder vertelde slechte verhalen over mijn vader. Doordat ik innerlijk op mijn vader lijk, kon ik in de ogen van mijn moeder niks goed doen. Hierdoor kon ik niet goed overweg met mijn moeder. Een paar weken voordat ik 17 werd, werd ik gedumpt door mijn moeder en moest ik naar mijn biologische vader. Op dat moment zat ik in mijn examenjaar.  

Mijn moeder heeft altijd verteld dat mijn vader veel drugs gebruikte en dat hij heel agressief was. Mijn vader zou ook voor vele diefstallen in de gevangenis zitten. Er werd gezegd dat mijn vader dure apparatuur stal in winkels en dat hij daarvoor opgepakt was. “Je vader wilt ons vermoorden”, dat waren de woorden van haar en uiteindelijk vertelde mijn moeder dat mijn vader dood was. Mijn vader heeft nooit slecht gepraat en gaf zelfs aan dat hij nog altijd van mijn moeder hield. 

Ik kan de uitdrukkingen van mijn moeder niet echt meer voor de geest halen, hoe ze dat verteld heeft. Ik weet alleen nog dat ik heel bang was voor mijn vader en hem absoluut niet wilde zien.” 

Heb je 1 ouder voor langere tijd niet gezien? 

“Mijn ouders scheidden toen ik 3 jaar oud was en de jaren hierna heeft mijn vader gestreden en deed hij alles om ons te zie. Hij was vaak in de buurt op plekken waar hij ons kon zien. Ik was altijd maar bang en wist toen niet dat mijn vader dit juist deed om ons te kunnen zien.

Ik baal ervan dat ik als kind niet door had dat hij juist het beste met ons voor had, dat hij ook gewoon vader wilde zijn en zijn kinderen wilde vasthouden. 

Daarna is het 9 jaar stil geweest. Mijn vader is toen verhuisd naar het buitenland en gaf aan dat hoe pijnlijk het ook was, hij verder moest gaan met zijn leven. Totdat ik ineens gedumpt werd bij mijn vader door mijn moeder. Hij was toen ook weer terug naar Nederland gekomen.  

Ik heb een paar weken bij mijn vader gewoond en toen kwam ik in tehuizen terecht en was mijn vader weer uit beeld. Mijn vader had een fulltime baan als kok in een restaurant. Wanneer hij thuis kwam, lag ik al te slapen en ‘s ochtends sliep hij toen ik naar school of werk ging. Hij was er nooit en met de verhalen van mijn moeder erbij voelde ik me ook niet veilig daar. Ik ben uiteindelijk op straat beland en daarna in tehuizen terecht gekomen. De tehuizen werden geregeld door Jeugdzorg.” 

Hoe leg(de) je dit aan je omgeving uit, met andere woorden ‘wat is jouw verhaal?’ 

“De omgeving wist van onze situatie af en mijn moeder heeft zelfs een handtekeningenactie gehouden om ervoor te zorgen dat mijn vader een stadsverbod kreeg. Ondertussen hadden wij een stiefvader waar mijn moeder mee getrouwd was.  

Ik kon niet over mijn vader praten en wilde dat ook toen niet, hij bestond voor mij ook letterlijk niet meer. De omgeving wist van de situatie af door de verhalen van mijn moeder en die weten ook niet anders.  

Het scheelt dat je nu internet hebt, vroeger was dat niet het geval. Nu kunnen verstoten ouders berichten online zetten waarin ze zeggen ze hun kinderen missen en kinderen kunnen via social media op zoek gaan naar hun ouder.  Ik had iemand nodig die naar mij luisterde en er voor het kind was zoals een kindbehartiger dat doet.  

Ik ben nu heel blij dat ik mijn vader terug heb. Ik zie mijn vader als een hele zachte, vriendelijke man die helemaal geen agressieve indruk maakt. Ik besta niet meer voor mijn moeder en ben nu een vreemde voor haar als ik op straat loop. Voor mij bestaat mijn moeder ook niet meer. Voor mij is mijn moeder dood.” 

Voelde jij je veilig bij je ouders en kun je dit ook uitleggen? 

“Toen ik werd gedumpt bij mijn vader voelde ik mij niet veilig vanwege de verhalen van mijn moeder. Ik heb echt veel spijt dat ik toen niet achter de waarheid ben gekomen. Ik denk dat mijn vader het toen niet vertelde omdat ik nog te jong was. 

Bij mijn moeder voelde ik mij niet veilig omdat ik totaal niet gezien werd door haar en ik het zwarte schaap was van de 3 kinderen. Ik lijk innerlijk heel erg op mijn vader en daardoor denk ik dat ze mij slecht heeft behandeld. Waarschijnlijk zag ze mijn vader in mij.” 

Hoe gaat het nu met jou? 

“Het gaat redelijk met me. Ik heb de afgelopen jaren vele depressies gehad en ben nu uit mijn 2de burn-out aan het komen. Het is een behoorlijk zwaar traject als je ouders op deze manier gaan scheiden. Het heeft zoveel invloed in mijn leven.” 

Wat zou je je ouders willen vragen vanuit je kind-zijn? 

“Ik wil graag ouders vertellen dat ze samen kinderen hebben gemaakt en er dus samen voor moeten zorgen. Allebei leer je je kind dingen die ze nodig hebben voor het verdere leven. Kinderen die 1 ouder missen, missen de helft van hun eigen identiteit.”

 

Klik hier voor een ander verhaal in de serie over ouderverstoting.

Vandaag deelde Didi haar verhaal ook bij Radio EenVandaag.