Life is a highway 2

Toen mijn moeder na de scheiding ook naar België verhuisde (net als mijn vader) zijn mijn zus en ik in ons ouderlijk huis gaan wonen. Dit is het huis waar ik sinds mijn eerste levensjaar woon. Omdat we allebei al een aantal jaar op kamers hebben gezeten was dat wel even wennen. Inmiddels is mijn zus verhuisd en woon ik hier met mijn vriend. We zijn op zoek naar iets anders, het huis heeft zo’n lading, maar het is moeilijk om iets te vinden.

Gewoon goed

Mijn oma is in 2011 overleden, het was de moeder van mijn moeder. Het was verdrietig maar het zat er wel aan te komen. Ze was al oud en ziek. Mijn vader ging mee naar de begrafenis. Hij en de vriend van mijn moeder hebben gewoon gezellig zitten kletsen! Mijn ouders doen sindsdien weer normaal tegen elkaar. Ze zijn inmiddels samen naar mijn diploma uitreiking geweest, zonder problemen. Daarna hebben ze beide geholpen met de voorbereiding van mijn afstudeerfeest. Mijn vader is directeur op een school waar ik ook werk, en mijn moeder komt tegenwoordig gewoon langs als ik daar ben. Het gaat goed tussen die twee, ze begroeten elkaar en geven drie kussen. Het enige dat mijn zussen en ik nu nog wilde, was dat mijn vader gelukkig werd. En dat werd hij! Sinds anderhalf jaar heb ik er een superlieve stiefmoeder bij. En een geweldig stiefzusje en -broertje. Zij wonen samen in het huis in België.

Veel liefde

Ik heb nu twee gigantische families en een grote schoonfamilie. Ik ‘hoor’ nu bij heel veel mensen. Mensen om wie ik heel veel geef en zij om mij. Ik ben hier zo dankbaar voor. Vroeger dacht ik dat het enige voordeel van gescheiden ouders was dat je af en toe iets extra’s kreeg, of ‘dat mijn vader wel een bad had’. Maar nu denk ik dat het voordeel is dat mijn ouders weer gelukkig zijn. Dat ik veel lieve mensen heb leren kennen waar ik veel van hou. En dat ik dan drie keer Sinterklaas moet vieren, of 200 kilometer moet rijden tijdens Kerst om iedereen te zien, doet me niks meer – het is fijn!

Lythe (23)