Wat als je wel moet kiezen? Deel 1: Gevoelens
De decembermaand, verjaardagen en vakanties. De zenuwen gieren door je lijf als je alleen al aan deze periodes denkt. Voor de één zijn het tijden van gezelligheid, veel eten en cadeautjes. Voor de ander zijn het vreselijke periodes die gevoed worden door stress, eenzaamheid en boosheid. Geef mij maar een normale schoolweek met toetsen, presentaties en tussenuren. Als je op internet naar tips zoekt, staat er vaak ‘niet jouw taak’. Het is niet jouw verantwoordelijkheid om bijvoorbeeld de omgangsregeling tussen je ouders te regelen, maar wat nou als je dit wel moet doen? Wat nou als je wel moet kiezen tussen je ouders? In deze blog deel ik mijn persoonlijke verhaal en gevoel daarover, en in deel twee van deze blog deel ik tips!
Ik verlies soms het vertrouwen in mijn ouders
Na het overleven van acht lange jaren met gescheiden ouders heb ik inmiddels het idee dat ik enige controle op situaties kan houden.
Helaas hebben mijn ouders nog steeds het wonderlijke talent om mij te verrassen met moeilijke en onmogelijke keuzes waarbij ik in paniek raak en de controle volledig verlies over alles.
Zonder dat je het doorhebt, moet je even snel kiezen waar je de eerste week en de tweede week bent in de vakantie. Uiteraard hebben beide ouders dezelfde week vakantie genomen, omdat ze te lui waren om het met elkaar te bespreken. Plotseling regent het argumenten en dreigementen van allebei je ouders waarom jij in hun vrije week daar zou moeten zijn. Hierdoor verlies ik soms het vertrouwen in beide ouders, en begin ik te twijfelen aan wat de waarheid is en wat leugens zijn.
Elke keuze is fout en elke keuze is goed
Voordat ik het door heb, ben ik de controle verloren en in een beangstigende situatie beland en komt het erop neer dat ik moet kiezen tussen twee ouders. Elke keuze is fout en elke keuze is goed. Het gevoel dat ik één ouder ga teleurstellen, lijk ik haast niet meer te kunnen ontwijken en het liefst ben ik de hele vakantie onzichtbaar. Weg van de enge wereld waarin andere kinderen leuke vakanties lijken te houden en ik langzaamaan een schuldgevoel hebt opgebouwd. Je voelt je immers verantwoordelijk voor het geluk van beide ouders. Maar dit is helemaal niet terecht, want jij hebt tenslotte toch niet gekozen voor een scheiding? Jij hebt er niet voor gekozen om gewurgd te worden tussen de meningen van twee ouders. Jij hebt er niet voor gekozen dat vakanties, verjaardagen en feestdagen de moeilijkste periodes zijn van het jaar.
Meningen van familieleden knagen aan me
Vaak wordt het oerwoud van meningen en argumenten nog groter door de meningen van de naaste familieleden die je aan jezelf voelt knagen. Als ik samen met familie ben, voel ik de blikken op me gericht staan en wordt er besproken hoe stom de ene ouder nou wel niet is.
Het liefst sta ik op en schreeuw ik: ‘Hou allemaal je bek, ik mag houden van beide ouders!’
Maar het gevoel dat ik moet kiezen wordt alleen nog maar meer duidelijk gemaakt. Ik wil de familie waar ik op dat moment niet bij ben ook niet kwetsen en dus kies ik, met een oplopend schuldgevoel, op dat moment voor de kant van die familie. Voor enkele seconden voel ik me weer even geliefd, maar als ik terugga naar de andere ouder en zeg dat ik er in de vrije vakantieweek niet zal zijn, slaat alles om. Het gevoel van geliefd worden wordt uit mijn lichaam getrokken en maakt plaats voor schuldgevoel, schaamte en eenzaamheid.
Je bent niet alleen
Wat ik vooral met deze blog wil zeggen: ook al moet je kiezen tussen ouders, twijfel je aan wat waarheid is en wat leugens, en heb je geen energie meer over voor school, weet dat je niet het enige kind bent die zich eenzaam en onbegrepen voelt door ouders. Hopelijk gaan we er samen bij Villa Pinedo voor zorgen dat ook jij in de toekomst weer kan genieten van deze dagen.
Voel jij deze dingen ook en is er een moment waarop je toch moet kiezen, al weet je dat dat niet jouw taak zou moeten zijn? In de volgende blog deel ik tips hoe met zo’n situatie om te gaan!
Rosa (16)
