Bedankt…

Wij zitten er midden in….het scheidingsproces.
Vorige week hadden we met behulp van onze mediator na bijna twee maanden een ouderschapsplan liggen. De volgende dag mailde mijn toekomstige ex dat het plan totaal niet naar zijn zin was. Komende week hebben we beide een 1 op 1 gesprek met de mediator om te proberen de boel weer op de rit te krijgen.

Het is zo vreselijk moeilijk. Mijn eerste instinct is (gedreven door woede) mijn hakken in het zand zetten. Maar wat mij helpt is terugdenken aan alles wat ik hier de laatste zes weken heb gelezen en gezien. De verhalen van de kinderen hier kwamen vaak met een ijzingwekkende snelheid binnen als harde maar wijze lessen.

Lessen die ik dagelijks toepas in mijn leven:

– Ik ben mij heel erg bewust over wat ik wel en niet zeg tegen mijn kind (2,5jr)
– Het maken van een filmpje van mezelf was een bijzondere oefening. Ik dacht dat ik neutraal bleef. Maar nu vertel ik iedereen dat ik niet over hem wil praten wanneer mijn kind in de buurt is.
– Ondanks het verstoorde contact dat er nu is blijf ik elke dag zeggen dat papa van haar houdt
– Ik ben mij bewust van wat de veranderende situatie met het gevoel van veiligheid en geborgenheid van haar doet.
– Ik laat haar aan alles blijken dat er geen keuze van haar verwacht wordt.
– In alle communicatie met mijn ex wil ik de focus leggen op positieve zaken ipv mijn negatieve emoties de bovenhand te laten voeren.

Bedankt voor deze lessen en inzichten. Zal ik het nu perfect doen? Zeker niet….ik ben immers een mens met mijn zwakheden. Maar ik heb nu wel de “tools” om een betere moeder en ex-partner te zijn. Een dubbel rol waarvan ik nooit gedacht had te hebben. Het verdriet om deze situatie erken ik maar mag niet de boventoon voeren.

Dat ouderschapsplan?? Dat komt er wel. Diep adem halen…..met zuurstof werken de hersenen beter dan wanneer je je adem van woede inhoudt.

Nogmaals bedankt!!

Redactie: Interesse? Dit is de link naar de online workshop