Celeste schreef een brief aan de rechter: ‘Jouw mening telt!’

Mijn ouders zijn uit elkaar gegaan toen ik veertien jaar oud was. Omdat mijn ouders er samen niet uitkwamen, zijn ze naar de rechtbank gegaan. Ik heb toen een brief aan de rechter geschreven. In deze blog neem ik jullie mee in hoe ik dat heb ervaren!

Plots

Nadat mijn ouders uit elkaar waren gegaan ontstond er vrij snel ruzie tussen mijn ouders. Dat ging over van alles: over het huis waarin we woonden, over de hoogte van de alimentatie en over de omgangsregeling. Samen met een mediator kwamen mijn ouders er niet uit en daarom volgden er een aantal rechtszaken. Dat was heel gek voor mijn zusjes en mij om mee te maken. Onze ouders die altijd zo goed met elkaar overweg konden, die nu alleen nog maar met elkaar wilden praten via hun advocaten… Hoe dan?

De rechtbank

Van de rechtbank kreeg ik een uitnodiging om langs te komen om met de rechter te praten. Op dat moment leek het mij geen fijn idee om naar de rechtbank te gaan en daarom heb ik besloten in plaats daarvan een brief te schrijven. In de brief mocht ik mijn mening geven over hoe vaak ik mijn ouders wilde zien en waar ik wilde wonen.

Ik vond het erg fijn dat de rechter om mijn mening vroeg.

Het huis waarin ik nog met mijn moeder en zusjes woonde moest namelijk per direct in de verkoop en zo kon ik aan de rechter laten weten dat ik het liefst nog langer in ons huis zou willen wonen.

Toen ik ouder was kreeg ik ook een uitnodiging om mijn mening te geven over de hoogte van de alimentatie. Dat vond ik best lastig, want ik had geen flauw idee wat ‘normaal’ was. Uiteindelijk heb ik vooral in de brief geschreven wat ik belangrijk vond om te kunnen doen van de alimentatie, zoals kunnen sporten en sparen voor mijn studie.

Samen schrijven

Een brief aan de rechter schrijven is best pittig. Wat moet er allemaal in, hoe verwoord je het? Ik heb de brief samen met een goede kennis geschreven. Ik vond dat super fijn, want op deze manier kon ik met iemand sparren over wat ik graag zou willen opschrijven. Daarnaast hoefde ik ook geen rekening te houden met wat mijn vader en moeder wilden dat ik zou schrijven. Het was echt míjn eigen brief!

Dankbaar

Uiteindelijk heeft de rechter besloten dat wij langer in het huis mochten blijven wonen. Tot de dag van vandaag wonen wij er nog steeds, al is er afgesproken dat wij dit jaar wel gaan verhuizen. Als ik op de rechtszaken terugkijk ben ik erg dankbaar dat de rechter heeft gekeken naar de situatie van mijn zusjes en ik. Ook ben ik trots dat ik mijn eigen mening op papier heb durven zetten!

Het gaat ook over jou

Als je ouders naar de rechtbank gaan heb jij het recht om jouw mening te laten horen. De scheiding gaat immers ook over jou! Dus stuur die brief en schrijf op wat je voelt en denkt. Om ervoor te zorgen dat het echt jouw eigen brief is en niet die van je vader of moeder, wil ik als tip meegeven om de brief te schrijven met iemand die je goed vertrouwt. Dat kan een juf of meester zijn, een tante of oom, een mentor of een goede vriendin of vriend.

Vraag gerust om hulp, je hoeft het niet alleen te doen!

Liefs,

Celeste (23 jaar)

PS. Check de websites www.gratisrechtshulp.nl en https://kjrw.eu/voor-wie/kinderen/ voor jouw rechten en eventuele hulp bij het schrijven van de brief!