‘Een onverwachte verzoening op mijn bruiloft’

Bijna een jaar later kijk ik met een trots gevoel terug op mijn bruiloft. Het was een prachtige dag. Precies zoals ik van tevoren had bedacht – en in deze blog beschreef. Het zonnetje scheen, de bloemen stonden in volle bloei en de liefde die ik die dag voelde maakte het helemaal compleet. 

Door: Pleun

Mijn ouders speelden op deze dag een belangrijke rol. Niet alleen waren ze beiden aanwezig, maar ze zaten ook samen op de eerste rij. Ik heb me dan ook – gelukkig – op geen enkel moment zorgen hoeven maken over hoe zij met elkaar om zouden gaan. Ze hebben allebei genoten, en dat gaf mij een geruststellend gevoel. 

Het grootste hoogtepunt van de dag was toch wel het feest. Mijn opa en oma, die al 40 jaar gescheiden zijn, hebben die avond naast elkaar gezeten en zelfs met elkaar gekletst. Dit was heel bijzonder, omdat dit de eerste keer was sinds hun scheiding dat ze elkaar weer zagen. Ik had bij de ceremonie nog rekening gehouden met de stoelindeling, zodat ze niet naast elkaar zouden zitten. Maar op het feest ging het allemaal vanzelf. Ze hebben gelachen en gekletst over hun wandelstokken, alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

Deze onverwachte verzoening raakte me en liet me zien dat het nooit te laat is om weer in gesprek te gaan met mensen uit je verleden. Misschien is het de magie van een bruiloft, of misschien gewoon de kracht van tijd en vergeving. Hoe dan ook, het gaf me hoop en een diepere waardering voor familiebanden. Na de bruiloft hebben mijn opa en oma zelfs een keer samen koffie gedronken. 

Dus, als ik iets heb geleerd van mijn bruiloft, is het dat het nooit te laat is om oude wonden te helen en opnieuw contact te maken. Mijn opa en oma hebben me dat op de meest onverwachte manier laten zien. En daarvoor ben ik hen dankbaar. Het maakt mijn herinneringen aan die dag nog specialer en betekenisvoller.