Giovi: “Zo ging de eerste ontmoeting met mijn bonusgezin.”

Het was ergens in juni 2007: de eerste ontmoeting met mijn bonusgezin. Mijn ouders waren ongeveer 3 jaar gescheiden en mijn moeder had al een aantal weken een nieuwe partner, die wij ook al ontmoet hadden. Tussen de nieuwe partner en mijn zusje en mij klikte het goed en nu was daar het moment om de kinderen van mijn bonusvader (dit gebruiken wij thuis in plaats van stiefvader) te ontmoeten. 

Amsterdamse Bos

Aangezien we zo’n 60 kilometer uit elkaar woonden, hadden mijn moeder en bonusvader besloten om elkaar op een iets meer ‘neutraal’ terrein te ontmoeten. Mijn zusje en ik reden samen met mijn moeder richting het wegrestaurant over de A4, waar ook mijn bonusvader met zijn dochter en zoon aankwamen.  

Ik weet nog dat iedereen het een heel spannend moment vond. De auto van mijn bonusvader stond er al, we kwamen er aan en hadden een korte eerste kennismaking. Beetje ongemakkelijk, maar niet vervelend. We reden in onze eigen auto’s door naar de geitenboerderij in het Amsterdamse bos. Een plek waar wij al vaker waren geweest en het heel erg naar ons zin hadden. Er waren geitjes om te voeren, een speeltuintje en ijs gemaakt van geitenmelk. 

Daar aangekomen, was het nog een stukje lopen van de parkeerplaats. Op de geitenboerderij zelf was het nog een beetje aftasten. Maar tegelijk was er ook vrij snel een klik, en voelde het zoals het altijd is als je nieuwe andere kinderen leert kennen. Je speelt samen, laat zien wat voor coole dingen je kan doen op de speeltoestellen en sluit vrij snel nieuwe vriendschappen.

We hadden een hele leuke middag, het contact was goed en gelukkig mochten we elkaar. We voerden de geiten (zie foto), en dan merk je toch dat je soms nog wel even je eigen vertrouwde broertje of zusje opzoekt, in plaats van die nieuwe kindjes. Maar het ging steeds makkelijker en beter. En dat werd in de komende weken en dagen alleen maar beter. In de zomervakantie die volgde, zijn we even samen op vakantie geweest en we zagen elkaar steeds vaker.

Een groot gezin

Ik was 6 jaar oud toen ik mijn bonusvader leerde kennen, en ik was 7 jaar oud toen we samen gingen wonen met het hele samengestelde gezin in 1 huis. Ik deelde een kamer met mijn bonuszusje voor eventjes. Wij scheelden maar een half jaar in leeftijd. Hierdoor eindigden we ook in dezelfde groep op de basisschool, voor mij heel fijn, want ik had er al meteen een vriendinnetje! 

Inmiddels ben ik 22 jaar oud, en wonen 3 van de 4 kinderen al niet meer thuis. Maar het voelt de afgelopen jaren oprecht alsof ik opgegroeid ben met 2 zusjes en 1 broer, in plaats van enkel mijn kleine zusje. De band is onwijs goed. Het voelt echt als een groot gezin als we samen komen op zondagavond voor een etentje of een weekendje weg gaan. Ik kan mij niet meer voorstellen te zijn opgegroeid zonder hen, en ik zou ze ook niet meer willen missen.

Voor het eerst kennismaken met een nieuwe partner van een ouder of de kinderen van de nieuwe partner, die mogelijk later jouw bonusgezin worden, is altijd spannend. Iedereen vindt het spannend. Maar het kan zomaar een kennismaking zijn met jouw nieuwe bonusgezin, nieuwe mensen waarmee je een band opbouwt, en mogelijk nieuwe vriendjes of vriendinnetjes om thuis en op vakantie mee te spelen.