‘Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik buiten de groep viel’

Ik was 4 jaar toen mijn ouders gingen scheiden. De eerste jaren daarna zijn we nog in hetzelfde dorp blijven wonen. Ik bleef naar dezelfde basisschool en sportgroepen gaan. En ondanks het wonen in twee huizen, veranderde er niet veel. 

Tot ik 6 jaar oud was, en mijn moeder een nieuwe partner vond. Hij woonde 60 kilometer verderop, en een half jaar later trokken wij bij hem in. Ik was net 7 jaar en ongeveer halverwege groep 4. Deze verhuizing betekende veel veranderingen, met een nieuwe school, een nieuwe reddingsbrigade om te zwemmen en een nieuw huis.

Om de overgang iets makkelijker te maken, gingen mijn zusje en ik naar dezelfde basisschool als mijn nieuwe bonusbroer en -zusje. Mijn bonuszusje en ik schelen maar een half jaar, waardoor wij in dezelfde ‘gemengde’ groep 3/4 kwamen. En toch maakte dit alles het voor mij niet altijd gemakkelijker. Ik voelde mij altijd een beetje anders dan de andere kinderen. Zij kenden elkaar al een aantal jaar, zaten met elkaar op verschillende sporten en hadden al veel vriend(inn)en gemaakt. Daarnaast kwam ik uit een dorp waar iedereen elkaar al generaties lang kent, en kwam ik terecht in een kleine stad met veel verschillende culturen, waar ik totaal niet mee bekend was. Ook was ik altijd bijna een jaar jonger dan de andere kinderen, aangezien ik door mijn geboortedatum iets korter heb gekleuterd. 

Hierdoor heb ik op de basisschool altijd het gevoel gehad dat ik buiten de groep viel. Ik was anders.

Ik was met andere dingen bezig, zoals zorgen maken over mijn ouders of de scheiding. Ik vond andere dingen leuk. Ik las bijvoorbeeld graag en veel boeken, terwijl andere kinderen liever bezig waren met hun idolen, tekenen of buitenspelen. Ik werd nooit uitgenodigd op verjaardagsfeestjes. Ik was vaak alleen aan het spelen in de pauzes en zonderde mij af van de andere kinderen. Ik voelde mij niet op mijn plek en heel erg onzeker, vooral rond kinderen van mijn eigen leeftijd.

Maar alles veranderde toen ik naar de middelbare school ging. Een nieuwe school met nieuwe kinderen. Ondanks mijn onzekerheid door de eerdere ervaringen, heb ik daar een hele fijne vriendengroep gevonden met wie ik meer dan 10 jaar later nog steeds vrienden ben. 

In een bepaalde periode in jouw leven, bijvoorbeeld in de jaren na een verhuizing of de scheiding van je ouders, kan het voelen alsof je nergens meer bij hoort. Of dat je volledig buiten de groep valt, doordat je met andere dingen bezig bent. Maar eerder of later, komen er altijd nieuwe mensen op jouw pad, die perfect bij jou passen. 

Ook bij Villa Pinedo vond ik nieuwe mensen, die mij wel begrijpen en die een vergelijkbare situatie hebben meegemaakt. Om dit mogelijk te maken voor iedere jongere met gescheiden ouders, kan je altijd een online Buddy aanvragen bij Villa Pinedo: een jongvolwassene met gescheiden ouders. Want niemand zou zich alleen moeten voelen.