‘Is een broer of zus niet meer dan een kind van jouw ouders?’

In de wereld wordt een zus gezien als een vrouwelijk kind van jouw ouders en een broer als een mannelijk kind van jouw ouders. Een eigenlijk best wel biologische beschrijving van een band die zoveel meer kan zijn. Een bijna emotieloze uitdrukking over de relaties binnen jouw gezin. Maar is een broer of zus niet zoveel meer dan dat of kan het niet meer zijn dan dat? 

Door: Marlène

Als ik denk aan een zus of aan mijn broer, dan denk ik aan iemand met wie ik lief en leed kan delen. Ik denk aan iemand die voor mij klaar staat en iemand voor wie ik alles zou willen doen. Een vriendschap, een band die ontstaat ondanks alle verschillen die er zijn. Dan denk ik aan mijn nichtje. Zij houdt van feestjes en ik houd van een rustige avond op de bank. Ik ben gek van voetbal en zij gaat voor de sportschool. En ik ben 4 jaar ouder, nou en?

Wij delen geen genen van onze ouders, al delen wij vast ergens wat genen van opa en oma. Wij deelden nooit een huis, maar gaan wel samen op vakantie. Wij delen geen gezin, maar wij delen wel een verhaal. Een verhaal dat ons sterker maakt, dat ons verbindt en waardoor wij samen zijn. Als kleine meisjes waren wij al veel bij elkaar. Op de glijbaan ging zij voorop en kwam ik daar achteraan. Muziek luisterden wij van mijn discman, ik het linkeroortje en zij het rechteroortje. Samen met opa en oma naar de dierentuin, samen logeren en spelen. Maar het ging niet altijd soepel en ook dat hoort erbij. Want zij heeft een eigen weg die ze gaat. Er zijn momenten dat wij elkaar minder spreken. En ‘ineens’ kom je elkaar toch weer tegen.

Wij gingen een verhaal delen. Een verhaal waarin wij er voor elkaar konden zijn. Want ik vond het best moeilijk dat ook haar ouders gingen scheiden.

Welke opbeurende woorden kan ik haar geven als het mij verdriet doet? Welke hoop kan ik haar geven als het mij pijn doet? En welke feestdagen vier je dubbel?

Want eigenlijk is het soms ook best wel stressen. Maar het gaat niet om dat ik een encyclopedie ben. Het gaat erom dat ik een arm om haar heen kan slaan als zij bang is. Dat zij met mij haar zorgen en vragen kan delen. Het gaat er om dat wij ervaringen en emoties kunnen delen. Dat we elkaar vast kunnen houden als het moeilijk is. En ik kan haar helpen door wat ik heb meegemaakt, dan is alleen praten al genoeg en zijn tips niet nodig. En waar zij ooit naar mij toe kwam, kom ik straks naar haar als ik vastloop in de liefde of als mijn onzekerheid weer eens opspeelt. Tussendoor gaan wij samen naar concerten, een weekendje weg en delen we het leven.

Het maakt niet uit welke bloedband of genen er wel of niet gedeeld worden. Iemand kan als jouw broer of zus voelen op een manier die niet wordt beperkt door de lijnen van het woordenboek, wat niet wordt beperkt door grenzen die er soms lijken te zijn. Een broer of zus kan iemand zijn waar jij het leven mee deelt, die dicht bij jou staat. Waar de lijnen van het leven mee samen lopen, soms uit elkaar gaan en met de jaren weer samen komen. En of het nou je stiefzus, je bonusbroer, je zus, je halfbroer, je nichtje of je allerbeste jeugdvriend is, samen zijn is het mooiste dat er is.