Je ouders troosten
Het hartverscheurende moment dat je het verdriet in de ogen van je vader of je moeder ziet zullen veel kinderen van gescheiden ouders zich herinneren. Je voelt de verplichting ze te troosten. Opeens zijn alle rollen omgedraaid.
Wanneer je ouders uit elkaar gaan lijkt het alsof je in een tijdmachine wordt gepropt die je in korte tijd een stuk volwassener maakt. Opeens voel je je voor dingen verantwoordelijk waar je eerder nooit over nadacht. Je moet bijvoorbeeld eerst nadenken voordat je uitspreekt hoe leuk het ergens was. Ook laat je het ‘puberen’ achterwege, omdat de spanningen thuis al zijn opgelopen tot het maximale. Opeens ben jij degene die je ouders moet troosten, terwijl je zelf enorm veel verdriet hebt en gewoon het kind wil zijn.
Dit is hoe ik de eerste maanden na de scheiding meemaakte. Iedereen zei nog zo: ‘Doe het niet, het is niet aan jou om je ouders te troosten’. Maar wat moet je dan, als je elke avond je moeder hartstikke verdrietig op de bank ziet zitten? Je voelt je verantwoordelijk om haar te troosten, want degene die dat normaal deed is weg en nu ben jij daar als oudste kind verantwoordelijk voor.
Wanneer ik terugkijk op deze vele avonden doet het mij nog steeds pijn om te zien hoeveel verdriet er was. Achteraf had ik beter direct naar het advies van anderen kunnen luisteren en daarmee mijzelf een hoop extra verdriet bespaart.
Gelukkig beseft mijn moeder nu zelf dat die situatie niet gezond is geweest en dat het niet aan mij was haar te troosten. Ik had tenslotte voor mijzelf ook een hoop te verwerken en daar kreeg ik op die momenten geen ruimte voor.
Het is belangrijk om je te realiseren dat je ook aan je ouders kan voorstellen met anderen te praten om zo hun eigen verdriet te verwerken. Helaas zag ik dat toen niet in en vond ik het ook eng dit aan mijn ouders te zeggen. Maar als ik mensen mag adviseren die in hetzelfde schuitje zitten, doe het wel!
Zo krijgt iedereen de ruimte om op zijn eigen manier het verdriet te verwerken en frustraties uit te spreken zonder een ander hiermee te kwetsen.
Annabel (21)
