Maaike: “Ik voelde mij onbegrepen”

Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik 12 jaar oud was. Het was vlak voor de kerstvakantie. Ik was boven aan het spelen samen met mijn broertje van, toen, 8 jaar. Mijn vader vertelde daarna dat ze uit elkaar gingen. Dit kwam totaal onverwachts.

Onbegrepen

Mijn ouders hadden nooit ruzie thuis. Ik wist wel dat mijn moeder al meer dan een half jaar thuis was, maar dat was vanwege een burn-out. Of nou ja.. dat is wat zij mij vertelde. Dit bleek ook met haar gevoel over de relatie met mijn vader te maken te hebben. 

Ik voelde mij onbegrepen. Op school praatten de juffen niet met mij en ik wist ook niet hoe ik er zelf over moest beginnen. Er waren ook andere kinderen in de klas waarvan de ouders gingen scheiden. Die ouders hadden veel ruzie met elkaar, mijn ouders niet. Ik had het idee dat de juffen de andere kinderen beter begrepen. Hierdoor heb ik heel lang mijn gevoelens voor mij gehouden. 

Ik wilde voor mijn ouders zorgen, omdat ik zag dat ze het allebei moeilijk hadden. Ik voelde me ook erg onbegrepen, ook omdat ik niet wist wat ik met de situatie aan moest. Ik vond het lastig om er mee om te gaan. Ik zat niet lekker in mijn vel. Ik dacht voor een lange tijd dat ik de enige was met deze gevoelens. Ik was opzoek naar herkenning en erkenning. 

Praten over mijn gevoel

Ik ben naar een kinderpsychologe gegaan. Zij heeft mij zo ontzettend goed geholpen. Zij luisterde naar mij, leerde mij dat mijn gevoel oke was en het belangrijkste: dat het niet mijn fout was en ik niet voor mijn ouders hoefde te zorgen. Ik ben ook meer over mijn gevoel gaan praten met andere familieleden, wat opluchtte. Zij hadden een andere kijk op de scheiding dan ik, wat mij liet inzien dat ik echt niet hoefde te zorgen voor mijn ouders. Zij redden zichzelf wel. 

Het onbegrepen gevoel verdween. Hoe meer tijd er voorbij ging, hoe meer ik erachter kwam dat het goed was zo. Mijn ouders hebben allebei een nieuwe partner. Ik merkte dat mij dat goed deed. Mijn ouders kunnen nog steeds goed met elkaar praten en bellen elkaar als er vragen zijn of overleg puntjes. Dit is heel fijn.

Ik leerde dat mijn ouders voor zichzelf kunnen zorgen en dat dat niet mijn taak is. 

Ook heb ik geleerd dat het ook oké is als ik me er wel nog even rot over voel. Mijn ouders blijven gescheiden. Maar ik voel me niet meer onbegrepen. Gelukkig kan ik tegenwoordig goed praten over de scheiding en mijn gevoelens met beide ouders en met mijn broertje. Ook met mijn opa’s en oma’s praat ik er vaak over. Zij hebben weer een andere kijk op de scheiding en begrijpen mij, dat voelt goed. 

Bij Villa Pinedo heb ik erkenning en herkenning gevonden. Dit voelt superfijn. Ik hoor steeds meer verhalen die lijken op die van mij. Ik voel me niet meer alleen. Ik leer hier om te praten over mijn gevoel en dat het allemaal oké is. Het belangrijkste wat ik hier heb geleerd is: “Je hoeft het niet alleen te doen” en “we doen het samen”.

Heb jij gescheiden ouders en herken jij je in het verhaal van Maaike? Het helpt echt om er over te praten. Dat kan met een Buddy van Villa Pinedo. Download de ‘Villa Pinedo Buddy App’ en meld je aan!