‘Mijn broer en zussen hebben onze verhalen niet zo vaak met elkaar gedeeld als dat kon’
Broers en zussen kunnen steun geven tijdens de scheiding, en natuurlijk zijn ze soms ook best lastig. In dit verhaal wil ik jullie graag meenemen in mijn ervaringen met het hebben van broers en zussen met gedeeltelijk dezelfde ervaringen en de keuzes die er gemaakt moeten worden.
Door: Aislinn
Zelf heb ik 1 halfzus, 1 halfbroer en 1 zus. Voor, tijdens en na de scheiding konden we elkaar steunen. We hadden soortgelijke ervaringen die we met elkaar konden delen. Wat ik helaas ook heb gemerkt is dat er wel meer afstand kwam tussen ons. Met mijn zus heb ik weinig over de scheiding gepraat en mijn halfzus en halfbroer zijn een stuk ouder en gingen weer bij hun moeder wonen na de scheiding.
Na de scheiding hadden mijn zus en ik een bezoekregeling. Net als mijn halfzus en halfbroer. Op die manier zagen mijn zus en ik hen dus alleen als we bij mijn vader waren.
Later besloten ze allebei niet meer naar mijn vader te gaan. Het contact is wel gebleven maar veel minder goed dan dat het eerst was. Ook mijn zus nam op een gegeven moment de beslissing om mijn vader niet meer op te zoeken. Hierdoor bleef ik alleen achter. Aan de ene kant wilde ik mijn vader nog graag zien en aan de andere kant was het daar niet leuk meer.
Uiteindelijk is ook tussen mijn vader en mij het contact verbroken. Dit was en is nog steeds erg lastig. Je mist een vaderfiguur in je leven, en op verschillende momenten kan dit best confronterend zijn. Ook zit ik vaak in conflict met hoe ik mijn vader benoem in verhalen. Noem ik hem bij zijn naam of noem ik hem nog papa? De keuze hierin is ook lastig doordat mijn broer en zussen deze keuze al gemaakt hebben.
Nu zijn we inmiddels bijna 15 jaar verder. Met mijn halfzus en halfbroer heb ik nog zo veel mogelijk contact, en ook mijn zus spreek ik regelmatig.
We hebben allemaal een klap moeten opvangen van de scheiding. Toch hebben we onze verhalen niet zo vaak met elkaar gedeeld als dat kon en nu nog steeds kan. Ik denk dat dit komt door het leeftijdsverschil en door de afstand die er ontstond nadat ze mijn vader niet meer zagen. Hierdoor is onze band niet zo hecht en is er denk ik niet voldoende veiligheid ontstaan om het over moeilijke onderwerpen te hebben. Terwijl het denk ik wel had kunnen helpen.
Ik hoop dat als je dit leest, jij wel jouw ervaring met je broer(s) of zus(sen) kunt delen als je daar klaar voor bent. Of misschien heb jij wel een vriend of vriendin die als een broer of zus voelt. Of wil je met een online Buddy van Villa Pinedo kletsen. Praten over de scheiding kan echt heel veel steun geven. Je hoeft ’t niet alleen te doen!
